2011-09-10
Even zag de toekomst van The Ladybug Transistor, de indiepop band uit Brooklyn er bepaald niet rooskleurig uit. Net na het afronden van Can`t Wait Another Day, het zesde album, stierf drummer San Fadyl in 2007 aan een astmatische aanval. Het album werd dat zelfde jaar nog wel uitgebracht, maar er heerste twijfel of de band door moest gaan na dit verlies. In alle stilte besloten frontman Gary Olson en de overgebleven bandleden om door te gaan en er werden drie nieuwe muzikanten aan de bezetting toegevoegd. Op 12 september verschijnt er na vier jaar weer nieuw materiaal van The Ladybug Transistor. Buiten dat de afgelopen jaren niet de makkelijkste waren, wordt op Clutching Stems duidelijk dat deze periode ook een vruchtbare was. Het tiental liedjes op het album is namelijk meer dan degelijk te noemen. Doordat het karakter en het tempo van de liedjes allemaal in dezelfde lijn liggen, zou je kunnen vermoeden dat je te maken krijgt met een grote herhalingsoefening. Liedjes als ‘Fallen And Falling’ en ‘Ignore The Bell’ lijken naadloos in elkaar over te gaan en ook titeltrack ‘Clutching Stems’ heeft er veel van weg.
Wat maakt Clutching Stems dan toch een fijne plaat? Wel, de kracht zit hem vooral in het feit dat alle liedjes, zonder uitzonderingen, zich moeiteloos in je hoofd nestelen. Zelfs de dromerige, monotone baritonstem van Gary Olson doet dat, evenals de lieflijke backing vocals van Frida Eklund. Een ander krachtig element van de liedjes is de warme luchtige sound die moeiteloos de teksten over (mislukte)relaties, liefde, spijt en melancholie weten te dragen. Hoe treurig sommige teksten ook zijn, somber wordt het hierdoor nooit.
Zoals gezegd is het karakter van de melodieuze liedjes veelal hetzelfde. Toch zijn er hier en daar liedjes die iets afwijken. ‘Oh Christina’ is er bijvoorbeeld zo een. De opening met strandgeluiden en een akoestische gitaar bouwt uit naar een ballade met dromerige strijkers die een mooie nazomeravond aankondigen. Ook het met een jazzy trompet en dito piano startende ‘Caught Don`t Walk’ is opvallend te noemen.
Zonder dat Clutching Stems echte uitschieters of grote hits bevat, is het een hele fijne luisterplaat en dat is dan ook precies de kracht van dit album. The Ladybug Transistor slaagt er in om zonder muzikale hoogstandjes tien liedjes lang te bekoren. En alleen al daarom is Clutching Stems een luisterbeurt waard.
Sons and Daughters - Mirror MirrorBij acts uit Schotland denk je waarschijnlijk het eerst aan bijvoorbeeld...
Sallie Ford & The Sound Outside - Dirty Radio Als klein meisje opgroeiend in Asheville, North Carolina werden muziek en...