2009-03-04
Common gaat al een tijdje mee in het rap wereldje en staat bekend als een bewuste rapper die kwam met rustige en diepe teksten. En hoppaaa, gooi dat dogma maar overboord, want daar is album nummertje acht. Common is namelijk al enige tijd aan het zoeken naar een nieuwe sound en probeert weer eens iets nieuws. Dit keer hebben de Neptunes en Mr. DJ (bekend als dj / producer van Outkast) hem erbij geholpen. De nieuwe sound van Common komt er kort gezegd op neer dat hij samen met zijn producers geprobeerd heeft om een album te maken wat op feesten gedraaid kan worden. Omdat bij zo’n album nou eenmaal geen diepe teksten horen gaat dit album dan ook over mooie dames en over hoe goed Common is. Dit is op zich niks vreemds voor een rapalbum en kan met beats van de Neptunes best een goed geheel vormen, zolang je maar kan vergeten dat het hier de voorheen zelfbewuste rapper Common betreft.Common heeft in een voor zijn doen korte tijd een cd met tien nummers gemaakt. Deze cd zou eerst voor de zomer uitkomen, vervolgens werd de releasedatum voor de Verenigde Staten naar december verplaatst en in Europa is de cd recent uitgekomen. Over het algemeen is de cd niet enthousiast ontvangen en hier zou de timing wel eens debet aan kunnen zijn. Nu de lente een beetje begint door te breken en het bloed sneller begint te stromen vallen de soms wat platte nummers waarschijnlijk een stuk beter. Oke, het nummer ‘Sex 4 Suga’ is wel heel erg plat en een dieptepunt van deze cd, maar de rest mag toch op zijn minst erg aardig genoemd worden. Nummers die het vermelden waard zijn, zijn het openings en tevens titelnummer ‘Universal Mind Control’. Een nummer gebaseerd op Afrika Bambataa’s ‘Planet Rock’ wat toch een volledig eigen smoel heeft behouden. Hoogtepunt qua hiphop is misschien wel ‘Gladiator’ wat begint met een lieflijke sample waarna er een keiharde beat en dito rap volgen. Afsluiters ‘What a World’ en ‘Everywhere’ zijn niet eens meer hiphop te noemen, maar gewoon echt lekkere club nummers. Totaal niet Common, maar wel erg catchy en swingend.
Waarom Common zich zou moeten beperken tot diepe nummers is een raadsel, maar het schijnt nou eenmaal zo te zijn. Vernieuwing is echter iets wat een groot artiest kenmerkt en het straalt er van af dat Common dit album snel, maar met heel veel plezier heeft gemaakt. Het is vernieuwend, klinkt als een klok, maar een ding moet gezegd: alleen de laatste twee nummers zijn echt dansbare clubnummers, de rest is gewoon een stuk rustiger en voldoet hierom niet echt aan het idee wat Common had voor dit album, een dansbaar album. Duidelijk is echter wel dat Common meer in zijn mars heeft dan alleen het maken van diepe albums.
Eerdere recensies van Common:
- 22-08-2007: Finding Forever.
Kinkobra - 29 And Wasted to tha BoneDe mannen van Kinkobra weten hoe ze zich moeten presenteren. Dat is een van...
Hollywood Undead - Swan Songs Het actief dragen van maskers in de mainsteam muziekwereld wordt op het...