2008-08-10
Zanger Dan Vacon is een kruising tussen Cold War Kids-voorman Nathan Willett, Dinand Woesthoff en Damien Rice die in een rockproject verzeild geraakt is. En hij ziet eruit als een gesjeesde boekhouder (kaal met een kek brilletje), maar dat terzijde. Met zijn band The Dudes bracht de Canadees in 2006 de plaat Brain Heart Guitar uit, die door een platendeal met het Engelse One Four Seven Records vanaf 1 september ook in Europa verkrijgbaar is. The Dudes houden zich verre van de artistiekerige capriolen die landgenoten als Arcade Fire en Patrick Watson zo graag uithalen. Liever maken ze een Brits aandoende indieplaat, die misschien niet geniaal of gedenkwaardig is, maar zeker vermakelijk.Het gros van de dertien liedjes is opgebouwd rond een herkenbare gitaarriff en een melodieus refreintje. Wat dat betreft onderscheiden The Dudes zich nauwelijks van de honderden indiebands die de muziekmarkt anno 2008 overspoelen. Het zijn Vacons vocalen en voordracht die The Dudes anders maken. De zinnen zijn vaak letterlijk in de melodielijn gepropt en je hoort de zanger regelmatig naar adem happen aan het einde van een zin. Heeft hij ons dan zoveel te vertellen? Nee, dat niet. De teksten gaan gewoon over meisjes.
De beste nummers staan op de eerste helft van het album. ‘Do The Right Thing’ en ‘Dropkick Queen Of The Weekend’ zijn lekkere rocksongs die aan Weezer doen denken en ‘Mendoza Line’ valt op door het fantastisch gezongen refrein (“Once when the rock was sweet and magical/I gave my guitar your name/But now you’re in someone else’s touring van/and the songs I sing are shamelessly lame”). Daarna stort het kaartenhuis van de Canadezen in. De bezieling verdwijnt als sneeuw voor de zon en wat rest zijn een handvol matige liedjes. Het akoestische, als smaakvolle afsluiter bedoelde ‘Good Intentions’ kan The Dudes niet redden, omdat het gewoon niet zo’n goed nummer is. De twee bonus tracks hadden wat mij betreft ook niet gehoeven.
Nog iets positiefs te melden? Jazeker! Als je de cd in je computer stopt kun je de clipjes van ‘Dropkick Queen Of The Weekend’ en ‘Do The Right Thing’ bekijken en die zijn redelijk grappig. Het is alleen een beetje mosterd na de maaltijd want het album is in zijn geheel matig te noemen.
Swell - South of the Rain and SnowArtiesten kiezen er meestijds voor om hun cd naar tijdschriften en e-zines op...
Valient Thorr - Immortalizer De band Valient Thorr is in 1957 met hun ruimteschip geland in North...