2022-11-19
De Ierse Maverick Sabre lijkt van alle markten thuis – hij zet eenvoudig zijn hand naar soul, reggae, rap en dansmuziek. Dat doet hij al sinds 2008 toen zijn muziekcarrière langzaam op gang kwam. Zo deed hij mee toen op het rapalbum Sense The Terror van landgenoten Terawrizt en Nu-Centz om drie jaar later met drie nummers een volwaardige rol te pakken op het drum & bass album No More Idols van Chase & Status. Het is dan ook niet gek dat kort hierna zijn eerste solosingle ‘Let Me Go’ een feit was. Toen zijn debuutalbum Lonely Are The Brave [2012] een succes werd, lag de wereld aan zijn voeten. Nu is het tijd om een vierde album uit te brengen: Don’t Forget To Look Up.Met opener ‘Falling’ weet hij de luisteraar direct te herinneren aan zijn karakteristieke falsetstem. Meerdere samples hiervan worden dusdanig in een harmonische loop gebracht dat hij de luisteraar haast als een koor begroet. Leuk gevonden! Helaas vallen de nummers hierna tegen. ‘Not Easy Love’ is een veel te simpele opvolger, die hij op het einde verpest hij door de stemvervormer op kinderstand te zetten. Gastartiest Demae zal zich ook afvragen wat zij nu heeft ingebracht. Pas later op ‘Good Man’ weet hij een snaar te raken, al kabbelt het nummer iets te lang voort.
Ook al introduceert hij met ‘Walk These Days’ een ritme, het album begint pas kleur te krijgen op ‘Middle Of Eden’. Dit duet met de Brits/Colombiaanse Sasha Keable is een langzaam ballade en de ideale opmaat voor het beste nummer op het album: ‘Can’t Be Wrong’. Dit is een hartverscheurend gezongen liefdesverdriet pur sang: “When did you decide I could leave? Who am I supposed to love? Who am I even supposed to be?” . Hierbij weet hij de zin “Why does time never wait” zo te zingen dat je medelijden met hem krijgt.
Hierna worden de nummers steeds beter. ‘Time Away’ is een heerlijk slow-dance nummer waar de basgitaar van Ben McKone een hoofdrol speelt. De outro zorgt ervoor dat het ritme nog iets in je hoofd blijft hangen. Het op akoestische gitaar gespeelde ‘Place And Time (Never Like This)’ en het langzame ‘Something Special’ zorgen voor twee prima soulvolle afsluiters. Maar.. dan is er nog ‘Get Down’. Dit onverwachte upbeat nummer voelt als een bonustrack. Had dit niet beter op een ander album gepast?
Maverick Sabre wil teveel en daardoor doet hij zichzelf tekort op zijn vierde album. Daar verandert fixer Nile Rodgers, die elektrische gitaar speelt op het laatste nummer, weinig aan. ‘Can’t Be Wrong’ is het juweeltje op dit voor zijn doen ondermaatse album, maar heeft het niet in zich om het geheel te dragen. Laten we hopen dat hij snel weer zijn mojo terugvindt.
Nahawand Project - Thinking Of OthersHet Nahawand Project is een ensemble dat in 2016 werd opgericht om de...
Helena Davidsson - Aldrig Lika Konstig Och Ensam Igen De eerlijkheid gebiedt te zeggen dat uw recensent nog nooit van Helena...