2021-12-15
Het bericht van het overlijden van Daniele Durante was dit jaar groot nieuws in Italië. De muzikant is slechts 66 jaar geworden, maar hij zal altijd worden gezien als de belangrijkste vertegenwoordiger wanneer het gaat om het in leven houden van de traditionele Italiaanse muziek. Bekendheid verwierf hij voornamelijk als bandleider van het in 1975 opgerichte Canzoniere Grecanico Salentino, een muziek-/dansgezelschap met een steeds weer wisselende bezetting. Het stokje was al enige tijd in handen van zijn zoon Mauro op het moment dat de aandacht werd getrokken door de gitarist uit Robert Plant’s Strange Sensation Band. De vriendschap die vervolgens is ontstaan tussen de twee muzikanten heeft geresulteerd in een serieuze samenwerking en daar is onlangs Still Moving, het eerste album van Justin Adams & Mauro Durante uit voortgekomen.Hoewel beiden een geheel verschillende achtergrond hebben is de samenwerking op een natuurlijke wijze tot stand gekomen. Durante bleek namelijk al eerder zeer onder de indruk van de werkzaamheden die Adams verrichte voor de Noord-Malinese band Tinariwen en vroeg hem om het eerder dit jaar uitgebrachte album van bovengenoemde CGS te produceren. Aangezien de geplande optredens om Meridiana onder de aandacht te brengen geen doorgang konden vinden, bleek plotseling de weg vrij om in alle rust gezamenlijk aan een nieuw project te gaan werken. De samenwerking verliep zeer voorspoedig omdat de twee muziek op een zelfde manier benaderen en omdat ze daarbij een zelfde taal spreken, een taal die alleen muzikanten onderling begrijpen. De titel Still Moving is een verwijzing naar de dringende behoefte van mensen om te reizen of te verplaatsen, bijvoorbeeld om nieuw terrein te verkennen maar ook om te vluchten wanneer een situatie daar om vraagt.
Op dit album verkennen de twee muzikanten elkaars terrein en is het een logisch vervolg dat ze elkaar daar ook vinden. Het ligt voor de hand te denken dat alle westerse popinvloeden van Adams afkomstig zijn en alle andere wereldse klanken van Durante, maar dat blijkt op een groot misverstand te berusten. Goed, de gejaagde gitaarklanken van de desert-blues zijn voornamelijk afkomstig van Adams en de wilde percussiegeluiden komen dikwijls uit de koker van Durante, maar daartussen gebeurt nog heel veel verrassends en afwijkends. Zo is ‘Dark Road Down’ een energieke bluesboogie waarin invloeden van John Lee Hooker zijn terug te vinden, maar is er zowel de Indiase bhangra als de Italiaanse folk in ‘Red Earth’ vertegenwoordigd. Het stampende ‘Calling Up’ brengt Arabische sferen en ongecompliceerde rock bij elkaar en ook is er traditionele country in het van Carter’s Family bekende ’Little Moses’. Van het luchtige origineel blijft weinig over als de donkere stem van Durante het geheel van een onheilspellende sfeer voorziet. Wanneer halverwege ook nog een zijweg wordt ingeslagen blijft er van de gevoelige klassieker echt helemaal niets meer heel. Zwaar overstuurde gitaar-distortion en hevige Arabische percussie denderen als een sloopkogel door het onschuldige country-landschap. In het emotionele en krachtig gezongen ‘Damme La Manu’ keert de rust weer terug en is er tijd om weer even op adem te komen.
De warme stem van Durante, soms verhalend maar voornamelijk zingend, dient als een verbindende factor die de verschillende muzikale uithoeken bij elkaar brengt. Waar politici er wereldwijd in slagen om slechts verdeeldheid te bewerkstelligen, creëren Justin Adams & Mauro Durante een eigen muzikaal universum waarin grenzen niet bestaan en alle culturen bij elkaar komen en elkaar omarmen.
Kuunatic - Gate Of KlünaHet gaat wat ver om de drie Japanse dames van Kuunatic wereldvreemd te...
Jodymoon - Firestone Alsof er niets aan de hand is viert het Maastrichtse duo Jodymoon dit jaar...