2020-10-29
Choir Boy, ondanks dat de naam hier enkelvoud doet vermoeden, is er toch echt sprake van een volledige band uit Salt Lake City. Frontman, en zanger, Adam Klopp is degene die met de bandnaam kwam. Tijdens zijn middelbare schoolperiode was Klopp actief in de punkscene, maar hier was hij wel de vreemde eend in de bijt. Vanwege zijn fragiele, hoge, en cleane stem kreeg hij de bijnaam ‘Choir Boy’. In eerste instantie niet iets dat je als punker wilt horen, natuurlijk. Uiteindelijk stak Klopp er de draak mee en besloot hij zijn band naar dit pesterijtje te vernoemen. Na het goed ontvangen debuutalbum, Passive With Desire uit 2016, is de band nu vier jaar later toe aan de zogeheten moeilijke tweede: Gathering Swans. En als we de band zelf mogen geloven, is dit het album waar al jaren op gewacht wordt.Zonder ook nog maar één noot gehoord te hebben, wordt er een indruk gewekt door het ietwat horrorachtige artwork. Met glitter weliswaar, het is niet echt menens. Een misleidende eerste indruk, zo blijkt bij het horen van de openingstrack. Op ‘It’s Over’ wordt het direct duidelijk waar de bandnaam vandaan komt. Klopp zijn stemgeluid is hoog en gepolijst, voeg daar Choir Boy’s instrumentale geluid aan toe, dat voornamelijk bestaat uit synthesizers, gitaar en een strakke bas en je bevindt je in een tijdmachine die je terugbrengt naar de jaren ’80. Glam is een term die, samen met de beschrijving ‘soepel’, van toepassing is op de gehele plaat, en er is dan ook geen enkele track op Gatherings Swans die niet zo gekarakteriseerd kan worden.
Vanaf de eerste track hoor je een heleboel, maar tegelijkertijd valt je oor toch vooral op dat wat er mist. Gevoel, emotie, persoonlijkheid. Klopp klinkt op dit tweede album vooral dromerig, verlegen, en hier en daar misschien zelfs wat onverschillig. De galm die op het overgrote deel van Gathering Swans is te horen, geeft de nummers een ruimtelijk en tegelijkertijd ‘hol’ karakter. Er is echter een uitzondering, een track waarop de band gelijk een stuk levenslustiger klinkt. Het is dan ook niet zo vreemd dat ‘Complainer’, wellicht om deze reden, naar voren is geschoven als single. Of dit dan uiteindelijk het album is reikhalzend naar uitgekeken werd, valt enigszins te betwisten. Als het debuut van Choir Boy je goed is bevallen, zal deze tweede daar nog een schepje bovenop doen.
Caleb Landry Jones - The Mother StoneBij zingende acteurs is het eindresultaat zelden meer dan de som der delen....
Eve Owen - Don`t Let The Ink Dry Niet alleen de festivalliefhebbers hadden verwachtingsvol uitgekeken naar het...