2020-10-31
Niet alleen de festivalliefhebbers hadden verwachtingsvol uitgekeken naar het optreden van The National in juni tijdens Best Kept Secret. Ook Eve Owen keek er heel erg naar uit om op diezelfde dag het publiek in Beekse Bergen voor zich te winnen. Hoogstwaarschijnlijk zou de Britse singer-songwriter zelfs vocale bijdragen leveren tijdens de hoofdact later op de avond, aangezien zij niet alleen aan I Am Easy To Find, het laatste album van de heren, had meegewerkt maar ook onderdeel uitmaakte van de muzikale begeleiding tijdens de tournee. Bovendien is daar Aaron Dessner, oprichter en tevens muzikale regisseur van de Amerikaanse band, die meewerkte aan de totstandkoming van Don’t Let The Ink Dry, het debuut van Owen. Hij bleek al in een vroeg stadium onder de indruk van de piepjonge muzikante uit Londen en besloot om haar te ondersteunen tijdens het schrijfproces en vervolgens het geheel te produceren. Daarnaast hoor je de multi-instrumentalist op allerlei mogelijke manieren terug in de twaalf tracks van dit album. Het is daarom onvermijdelijk om een vergelijking te maken met het achtste album van The National, waarop naast Eve Owen nog heel veel andere vrouwelijke vocalisten te vinden zijn. Uit interviews naar aanleiding van het verschijnen hiervan bleek dat vooral zanger Matt Berninger een sterke behoefte had om te worden uitgedaagd door de dames. De verveling lag op de loer en het album mocht in geen enkel opzicht een verlengstuk lijken van de voorganger.Wie Eve Owen hoort in de dromerige folk en soms ook orkestrale indiepop van ‘Mother’ en vooral het bedwelmende ‘After The Love’ begrijpt meteen dat juist deze stem hier zo belangrijk is gebleken. Owen heeft een ontspannen manier van zingen waarin teksten dikwijls zwoel worden ingefluisterd, waarna vervolgens fel wordt uitgehaald maar waarin tevens een breed palet aan klanken voorbijkomt, alsof zij daarmee nog een extra instrument wil toevoegen. Liefhebbers van Heather Nova zullen ‘So Still For You’ zeker kunnen waarderen.
Gevoelige onderwerpen over de donkere kanten in het leven worden uitvoerig belicht, maar op een zelfverzekerde wijze voorgedragen. Er zijn veel zangeressen die pas op veel latere leeftijd een soortgelijke gerijptheid ontwikkelen. Heel even dreigt de melancholie de overhand te krijgen in tracks als ‘For Redemption’, ‘Bluebird’ en ‘She Says’ maar Owen weet, hoewel het overwegend klein blijft en nergens te uitbundig wordt, vervolgens weer de aandacht te pakken door subtiel een zijweg in te slaan met ‘I Used To Dream In Colour’ en daarmee een andere sfeer op te roepen. Binnen vijf minuten wordt een kil verbitterd geluid omgezet in heerlijk warme melodieën. In deze beide uitersten blijkt hoe sterk de zangeres overeind blijft en zich hierin bovendien van haar meest gepassioneerde kant durft te laten zien.
We zijn benieuwd of zij dit uitstekende debuut een vervolg kan geven wanneer zij geheel op eigen benen staat. Eve Owen is er in ieder geval eentje om in de gaten te houden.
Choir Boy - Gathering Swans Choir Boy , ondanks dat de naam hier enkelvoud doet vermoeden, is er toch...
Deerhoof - Future Teenage Cave Artists Het gebeurt binnen de hedendaagse popmuziek niet zo heel veel meer dat...