RECENSIE: Ellis - Born Again

Ellis
recensie cijfer 2020-07-02 Na het zien van de videoclip ‘Complicated’ van Avril Lavigne besloot de twaalfjarige Canadese Linnea Siggelkow om van haar eigen gespaarde centjes een gitaar te kopen. Daarvoor had zij al jarenlang klassieke pianolessen van haar moeder gehad, waardoor zij zichzelf ontwikkelde tot een allround muzikant. Nadat zij een aantal jaren in de buurt van Toronto in verschillende bandjes pop-punk gespeeld had, kwam zij in 2018 onder de artiestennaam Ellis (een combinatie van haar initialen) met de EP The Fuzz. Anderhalf jaar later is daar nu haar debuut Born Again, geproduceerd door Jake Aron (Solange, Grizzly Bear, Snail Mail).

Op het album laat zij de eerdere grungy sfeer los en ruilt deze in voor een mix van indie-pop, elektrische gitaren en dragende synthesizers. Daarnaast heeft ze ingezien dat zij beter tot haar recht komt in een band en wordt zij hier bijgestaan Sean Richman (gitaar), Colm Hinds (bas) en drummer Matt Sandrin. Met zijn vieren zorgen zij ervoor dat haar sentimentele en melancholische teksten een passende muzikale achtergrond krijgen.

Ellis geeft veel van zichzelf prijs in de tien nummers. Met haar stem, die aan Mazzy Star’s Hope Sandoval doet denken, zingt zij nummers over haar strijd tegen depressie (‘Happy’) en vooral over haar gevoel van schaamte. ‘Shame’, ‘March 13’ en vooral ‘Embarrassing’ ( “Remember when I used to say I had no shame and you said some things will be embarrassing?/Some things should be embarrassing…“) geven ons een kijkje in haar psyche. Wat daarbij nog een rol speelt, is wanneer iemand anders haar worsteling ziet, zoals zij op ‘Fall Apart’ verwoordt: ”Lean in, but don’t look too close/There are things I don’t want you to know/And please, don’t watch me, unraveling”.

Zij neemt ons in de overige nummers mee naar de bewustwording van haar herboren zelfbeeld. Na jaren als vroom, christelijk opgevoed meisje in de wereld te worden losgelaten, ontdekt ze dat niet alles haar eerlijk was voorgeschoteld: “They say fake it till you make it and they make it look so easy, I was smiling on the outside; on the inside I was screaming” (‘Born Again’). ‘Saturn Return’ gaat over de astrologische termijn van twintig jaar die een nieuwe levensfase inluidt, wat haar de inspiratie gaf voor dit album. ‘Zhuangzi’s Dream’ neemt ons mee in haar spirituele transformatie en rondt haar gedachtengang over haar vorige leven mooi af : ”’Cuz I've been blind before, I'm not blind anymore/And I can't go back there” .

Ellis durft zichzelf bloot te geven op haar debuutalbum. De veelal persoonlijke, zware, teksten worden soms verbloemd door de bombastische muziek, al geeft dat de luisteraar ook de gelegenheid om hier niet bewust naar te luisteren. Het is geen makkelijk album, maar na meerdere luisterbeurten realiseer je je hoe volwassen deze jonge artiest al klinkt. Dit is zo’n debuut, dat later de waardering krijgt die het verdient.
Recensent:Hendrik Goos Artiest:Ellis Label:Fat Possum Records
Wolfhunt

Wolfhunt - WolfhuntWaar anderen van dromen om ooit als muzikant de oversteek te wagen en door te...

Cover The Dears - Lovers Rock

The Dears - Lovers Rock Wie zit er in deze tijd te wachten op een doom & gloom plaat? Niemand...

ZOEKEN IN CD-RECENSIES

 

OF SELECTEER OP GENRE, ARTIEST, LABEL, RECENSENT