RECENSIE: Yevgueni - Yevgueni 2000-2020

Yevgueni
recensie cijfer 2020-03-16 Liefhebbers van Nederpop en kleinkunst opgelet: de Vlaamse band Yevgueni trakteert ons in het kader van hun twintigjarig jubileum op het best of dubbelalbum Yevgueni 2000-2020. Het album is opgedeeld in Singles en Strijkers en is met maar liefst 36 tracks een schitterende weergave uit het rijke oeuvre wat het kwintet inmiddels met zes studioalbums, een demo-cd en een live album heeft opgebouwd.

Al in 2001 kwam het trio rondom zanger en tekstschrijver Klaas Delrue en studiegenoot Geert Noppe, aangevuld met Maarten van Mieghem (Geerts neef) met Proper Gewassen, die eerdergenoemde demo-cd. Officieel debuteren deed de band pas in 2005 met Kannibaal, waarbij het trio werd aangevuld met Stef Vanstraelen (drums) en Patrick Steenaerts (gitaar), en van het debuutalbum kwam de eerste single ‘Als Ze Lacht’, waarmee het tien weken op de eerste plaats wist te bivakkeren.

Het bleek de doorbraak voor de alom gewaardeerde band die 29(!) singles voort bracht, waarvan ‘Propere Ruiten’, ‘Aan De Arbeid’, ‘Pannenkoeken’, ‘Was Er Maar Iemand’, ‘Adem’, ‘Het Is Niet Veel’, ‘Nooit Naar Nergens’ en persoonlijke favoriet ‘Ogen Dicht’, naast ‘Als Ze Lacht’ stuk voor stuk als pareltjes pronken op Singles. Om van het zomerse ‘Nieuwe Meisjes’ nog maar te zwijgen. Er is echter slechts ruimte voor twintig tracks, dus er moest worden gekozen. Te meer omdat er ook nog eens ruimte moest worden gemaakt voor twee nieuwkomers; poprocker ‘Zo Ver, Zo Goed’ en het ingetogen ‘Alles Waar Ik Nu Wil Zijn’. Twee tracks die volledig passen tussen het beste werk van de band. Het bewijst dat de sleet er verre van in zit bij Delrue en co.

Op Strijkers, waar de drie leden van het eerste uur samen met celliste Seraphine Stragier en violist Jeroen Baert (beiden afkomstig van Sun Sun Sun Orchestra), worden de mooiste tracks nog eens met een strijkarrangement omlijst. Naast een zestal uit de reeks singles, wordt een ander tiental in een warmer jasje gestoken, waarbij het emotionele ‘Veel Te Mooie Dag’, ‘Sneeuwman’ en het, in het kader van de Euthanasiediscussie, nog altijd urgente ‘Oud En Versleten’ de show stelen. En dan te bedenken dat je na beluistering van het album moet concluderen dat er nog steeds schitterend werk ontbreekt. Neem bijvoorbeeld ‘Overal Schoonheid’, ‘Blijf’, of het gedreven ‘Tita Tovenaar’.

Onlangs deed Arjen Lubach op typisch Hollandse wijze weer eens een poging om onze zuiderburen belachelijk te maken met hun politieke systeem, terwijl de Hollanders het echt niet veel beter doen. Zeker niet op muzikaal gebied, want wanneer je dit best of album van Yevgueni hoort, hoor je een maatschappijkritische, originele band die met enkele zinnen een observatie uit een mensenleven in een liedje om kan toveren. Het is het vakmanschap van Delrue waar een heel land fier op kan en mag zijn. Zeker als je dit afzet tegen het Nederlandse aanbod, waar het tijdperk Acda & De Munnik al lichtjaren achter ons lijkt te liggen. Een tekst als die van ‘Veel Te Mooie Dag’ raakt je tot in je diepste vezel en maakt nederig. Die nederigheid is meer gepast dan het dedain waarmee Nederland soms naar onze zuiderburen kijkt, of zou dat gewoon jaloezie zijn?
Recensent:Ruud de Zwart Artiest:Yevgueni Label:Petrol Music
Cover Throwing Muses - Sun Racket

Throwing Muses - Sun RacketIn 1981 richt Kristin Hersh samen met haar stiefzus Tanya Donnely de band...

Cover Maiden United - The Barrel House Tapes

Maiden United - The Barrel House Tapes Het concert van Maiden United in Carré in januari 2018 bleek een soort...

ZOEKEN IN CD-RECENSIES

 

OF SELECTEER OP GENRE, ARTIEST, LABEL, RECENSENT