RECENSIE: The Flea-Pit - The Life And Times Of Doug Jaranski

Flea-Pit
recensie cijfer 2020-04-06 Drummer Wily van Haren en gitarist en zanger Harald te Grotenhuis kwamen elkaar na jaren weer tegen op de reünie van Wicked Mystic, een metalband uit de Achterhoek waar zij samen van 1992 tot 2003 in speelden. Hier vertelde Van Haren over een lang gekoesterde droom, waarvan hij wist dat hij dit nooit alleen kon verwezenlijken. Nu kenden zij elkaar al meer dan dertig jaar en dat maakte Te Grotenhuis de ideale partner. Sterker nog, als hij toch even pauze nam van zijn huidige band Diggeth, kon hij ook zijn lang gekoesterde droom, die van een eigen studio, in vervulling laten gaan. Over een paar biertjes werd een naam beklonken en The Flea-Pit was een feit.

Het project bestaat niet alleen uit een metalalbum, maar ook uit een ‘graphic novel’ (het woord stripboek doet het tekort) , waarbij de verhaallijn zo is opgesteld dat de muziek en het stripverhaal synchroon lopen. Van Haren, die het stripverhaal heeft opgetekend, liet zich door verschillende verhalen inspireren. Hierbij was de stripvertolking van de science fiction- roman War Of The Worlds van H.G. Wells, waar Jeff Wayne muziek onder zette, een nadrukkelijke inspiratiebron.

Het verhaal van The Life And Times Of Doug Jaranski is eenvoudig: wij volgen de gekwelde dichter Doug Jaranski die zijn leven lang in kroegen hangt en zich daar door de bezoekers laat inspireren. Zo ontstaat, nadat conform het stripverhaal eerst Duitse hoempapamuziek ten gehore is gebracht, het nummer ‘The Barfly’. Naarmate het album vordert en daarmee gepaard de genuttigde alcohol, worden we heel langzaam in de gedachtenwereld van Jaranski meegesleurd. ‘Spotlight Agony’ confronteert ons niet alleen met een verloren liefde, maar ook doemen vage beelden van bekende, overleden, dichters op. Even later worden we opgeschrikt door een gigantische mescalworm (‘Worm’) en voordat we het ons realiseren maakt barman Pete er op ‘Last Call’ een einde aan.

Dat de nieuwe studio nu al zijn meerwaarde heeft opgeleverd laat zich beluisteren: de muziek, achtergrondgeluiden en geluidsfragmenten zijn dusdanig goed op plaat gezet, dat niet te horen is dat enkel beide mannen alle instrumenten bespelen. Wanneer het project live wordt opgevoerd, betekent dit niet alleen dat er extra muzikanten, maar ook figuranten moeten worden ingezet, waarbij de beelden van de strip op een groot LED-scherm worden getoond. Dat geeft direct aan, hoe serieus zij dit beiden aanpakken.

Los van sterke nummers, zoals ‘Blood Red Awakening’, ‘Hymn To A Dead Dog’ en ‘Books’, waardeer je het album optimaal als je de graphic novel erbij openhoudt. Normaliter zal je jezelf die moeite niet gunnen, maar daarvoor leent de huidige (thuis) situatie zich ideaal. Je doet er hen, maar ook zeker jezelf, een enorm plezier mee. Een ambitieus project dat zeker liefhebbers van Anthrax, Volbeat en Iron Maiden zal aanspreken.
Recensent:Hendrik Goos Artiest:The Flea-Pit Label:Painted Bass Records
Cover Maiden United - The Barrel House Tapes

Maiden United - The Barrel House TapesHet concert van Maiden United in Carré in januari 2018 bleek een soort...

Cover Ella van der Woude - Solo Piano

Ella van der Woude - Solo Piano De Zwitsers-Nederlandse Ella van der Woude is van vele markten thuis: zo...

ZOEKEN IN CD-RECENSIES

 

OF SELECTEER OP GENRE, ARTIEST, LABEL, RECENSENT