2020-03-24
Net als je denkt dat je alle muziekstijlen wel eens gehoord hebt, is daar Rockshots Records, die hun laatste aanwinst aankondigt als “Oriental Progressive Metal”. Het gaat hier om de Braziliaanse band Vikram, die hun eerste deel van de trilogie presenteert als Behind the Mask I. Het album is onderdeel van een multimedia release, verder bestaande uit een boek, een documentaire, een computerspel en de hoop op een verfilming. Het verhaal is geschreven door Nina Barthman, die enige bovennatuurlijke thrillers op haar naam heeft staan en die ook zorg draagt voor de songteksten. Zo volgen wij de onsterfelijke Nathanael Frost, die de wereld tijdens verschillende eeuwen doorkruist, op zoek naar de reden van zijn bestaan. Vandaar dat we kennismaken met muziekinvloeden uit Perzië, Egypte en het Arabische rijk, vermengt met progressieve metal. De band bestaat uit zanger Guilherme de Siervi, gitarist Tiago Della Vega, bassist G. Morazza, drummer Marcus Dotta en Tiago Zunino op keyboards. Het zijn stuk voor stuk prima muzikanten die elkaar op het album echter vaak in de weg zitten. Zo is de zang van de Siervi geforceerd en verstorend op ‘Andaluzia’, wat jammer genoeg het prachtige gitaarspel teniet doet. Della Vega, die de eer heeft de snelst spelende gitarist van dit moment te zijn, zorgt ook met zijn spel voor de (on)nodige verstoring. Zo is ‘Gypsy Tragedy’ niet voor meerdere luisterbeurten weggelegd.
Er zijn ook momenten dat het geheel uitstekend werkt: het Oosters klinkende ‘Hassam Tower’ is een hoogtepunt. Ook het duet met Inês Vera Ortiz, ‘Eyes Of Ra’, geeft aan dat de Arabische ritmes prima samen kunnen gaan met de metalgitaren. Toch voelt de band zich pas in zijn element op recht-toe-recht-aan speed/thrashmetal nummers, zoals ‘The Red Masquerade’ en ‘Shorkran’.
Wat verder opvalt is de hoeveelheid klassieke muziek die achteloos verwerkt is in een aantal nummers, zoals bijvoorbeeld de inbreng van een mannenkoor op het einde van ‘Burn In Hell’. Minder subtiel is het op ‘Requiem For Salem’, dat begint met het Fugue gedeelte van 'Toccata' en 'Fugue in D minor', 'BWV 565' van Bach en eindigt met de 'Moonlight Sonata' van Beethoven. Het getuigt bijna van heiligschennis.
Dit album is het begin van een origineel en gewaagd project, waar zeven jaar aan gewerkt is. Met ruim zeventig minuten voor het eerste deel krijgt de luisteraar redelijk veel te verduren en het is maar de vraag of dit doet uitkijken naar de rest van de trilogie. De betere nummers moeten moeite doen om niet te verzanden in het bombast van de rest.
Blame Zeus - Seethe Blame Zeus is een progressieve metalband uit Portugal die sinds 2010 aan de...
Silent Call - Windows De Zweedse progressieve metalband Silent Call besloot om in 2016, na een...