RECENSIE: Ancestral Legacy/Veil Of Mist - The Silent Frontier

Ancestral Legacy
recensie cijfer 2020-04-17 Split albums, het is een fenomeen dat we niet al te vaak meer tegen komen. Het werd vaak door hardcore punkbands of grindcore orkestjes gebruikt. Muziekstijlen die toch al niet vaak bovengronds kwamen. Dat er nu dan The Silent Frontier, een splitalbum van twee gothic metalbands verschenen is, is enigszins verrassend. Het gaat in dit geval om het Noorse Ancestral Legacy en het Franse Veil Of Mist die de krachten bundelen. Verbindende factor tussen de twee bands is dat Jean-Baptiste Frichet van Veil Of Mist bas heeft ingespeeld op de songs van Acestral legacy en dat hij samen met Eddie Risdal Van Acestral Legacy twee songs heeft geschreven, waarvan eentje door beide bands wordt uitgevoerd.

Het in 1995 opgerichte Ancestral Legacy heeft al een ruime ervaring. De band heeft al drie albums wat promo’s , Ep’s en zelfs al een DVD opgenomen. De mysterieus klinkende band maakt gebruik van de grunt van gitarist Eddie Risdal en de ijle zang van toetseniste Isadora Cortina die ook graag de piano hanteert. Het viertal schakelt moeiteloos tussen doommetal, grimmige black-/deathmetal en orkestrale stukken. De band heeft vijf songs aangeleverd waarvan een track onder de naam ‘Orchestral Medley’. Dit bestaat uit een medley van vier oude tracks die in orkestrale versie opnieuw zijn opgenomen. ‘Diabolique Mon Ange’ is een mooie cover van de al even mysterieuze Mylene Farmer.

De band doet op haar eigen tracks wel wat denken aan het al lang geleden ter ziele gegane, eveneens Noorse, The Sins Of Thy Beloved. Vooral in opener ‘Leader Of Nothing’ is de overeenkomst wel heel sterk. Heavy gruizige stukken worden hierin afgewisseld door hemelse zang die diep in de muziek ligt. Het maar liefst acht minuten klokkende, door beide bands uitgevoerde, maar officieel op naam van Veil Of Mist staande, ‘Annelid’ begint met een prachtig gitaarintro waarin de gitaar net zo intens droevig jankt als die van Paradise Lost in haar beste dagen. Het dreinende tempo wordt fraai afgewisseld door snelle blackmetal dat dan weer wordt afgewisseld door rustige stukken met piano. Die piano horen we ook constant in ‘Precision Of Soul’ wat ook deze song onweerstaanbaar maakt.

De laatste vier songs van The Silent Frontier zijn weer voor Veil Of Mist. Het Franse vijftal komt hierin wat minder zweverig en mysterieus over en gooit er ook wat meer helderheid en snelheid in, maar klinkt bij tijd en wijle ook net zo mysterieus. Omdat de, soms wat onvaste, zang van Amandine Roselle wat meer op de mix ligt en de gitaarriffs wat meer groovy zijn duikt hier soms de naam Lacuna Coil wat meer op. Dat valt direct al op in zowel ‘The Flute And The Blade’ en het opnieuw opgenomen ‘Tomorrow’. Hierna volgt een dansbare, maar wat overbodige en nerveuze remix van ‘Ghost Of Winter’ dat als origineel op het eerste en enige album van Veil Of Mist te vinden is en eindigt de band met een dreigende cover van ‘A Staggering Moon’, een song van Elend, een andere Franse band uit hetzelfde genre.

Een waardering geven voor een split album is altijd lastig, want hiermee kun je de ene band te kort doen en de ander misschien wel te veel geven. In het geval van The Silent Frontier is de score voor beide bands geheel terecht al komt Ancestral Legacy net wat sterker uit de verf.
Recensent:Jan Didden Artiest:Ancestral Legacy/Veil Of Mist Label:Valkyrie Rising
Cover Dyscordia - Delete Rewrite

Dyscordia - Delete/Rewrite Dyscordia is een Belgische metalband, uit Kortrijk om precies te zijn, en...

Cover Chasing Embers - Beckoning Call

Chasing Embers - Beckoning Call Drummer Vladyslav Pospolitak houdt ervan om met meerdere muziekprojecten...

ZOEKEN IN CD-RECENSIES

 

OF SELECTEER OP GENRE, ARTIEST, LABEL, RECENSENT