2020-03-20
Drummer Vladyslav Pospolitak houdt ervan om met meerdere muziekprojecten bezig te zijn, maar toen hij zangeres July Tallina hoorde was hij om. Met een bevriende gitarist en eerdere collaborateur Alexey Hranky was hij eigenlijk op zoek naar een zanger, maar haar stem paste zo goed bij hun sound, dat hij al zijn ander projecten opschortte om hier iets van te maken. De eerste single Badtrip uit 2017 werd echter geen succes en in plaats van het hierbij te laten, gingen zij op zoek naar muzikanten die beter bij hun drieën pasten. Nadat gitarist Oleksandr Zahorulia en bassist Vladyslav Kachanovskyi aan hun verwachtingen hadden voldaan, was de line-up een feit en de Oekraïense nu-metalband Chasing Embers geboren.Beckoning Call is hun debuutalbum en het feit dat de eerste single er niet opstaat, spreekt boekdelen. Wat ook iets zegt, is dat zij zo zelfverzekerd zijn, dat zij het album niet alleen in eigen beheer uitbrengen, maar ook openen met de titeltrack. En niet onterecht: al bij de eerste klanken zet de band een dusdanig eigen geluid neer, dat je niets anders kunt doen dan blijven luisteren. Uiteraard ben je geneigd om de band te vergelijken met andere metalbands met een frontvrouw, maar al snel hoor je dat er weinig overeenkomsten zijn. Alleen op de onafwendbare powerballad ‘Carnage’, geschreven door Tallina, wordt die gedachte gewekt.
Daarvoor heb je drie uitstekende nummers voor je kiezen gehad. De riffs op het voortstuwende ‘Desires And Fears’ geven direct aan dat dit een album is om van te gaan genieten. De zang op ‘Spiritual’ en de combinatie van de gitaren met de ritmesectie werkt hier zo goed, dat je het grunten op de achtergrond voor lief neemt. Neem dan nog het uitstekende drumwerk op ‘High Stakes’ en het album laat je niet meer los. En dan moet het absolute hoogtepunt nog komen: ‘Silent House’. Wat begint met een sinister kinderstemmetje, ontwikkelt zich tot een compositie waarbij de kracht en het stembereik van Tallina tot het uiterste getest worden om boven de gitaren en de ritmesectie uit te kunnen komen. Niet alleen slaagt zij hierin; het laat de band horen in optima forma. Gek genoeg is het met name in het rustmoment, tegen het einde, dat je hier bewust van wordt.
Met negen nummers en nog net geen drie kwartier lang, heeft Chasing Embers Oekraïne op de metalkaart gezet. De hoge kwaliteit van de muzikanten en de uitstekende productie van dit album zullen nog lang nagalmen. Los van het bombastische ‘Last Night Tonight’ en de wat eenvoudige ’The Moonman’, waar de uitstekende baspartij het nummer redt, is dit een uitstekend album voor liefhebbers van stevige rock en nu-metal.
Ancestral Legacy/Veil Of Mist - The Silent FrontierSplit albums, het is een fenomeen dat we niet al te vaak meer tegen komen....
At First - Deadline Zoals ze het zelf omschrijven, zoekt het Bredase At First graag de grenzen...