RECENSIE: Le Corbeau - IV - Spider Bridge, V - C`s Theme, VI-Sun Creeps Up The Wall

Corbeau
recensie cijfer 2020-01-11 Le Corbeau is een Noors muziekcollectief waarvan Oystein Sandsdalen de geestelijke vader is. Voor de muzikanten van zijn collectief shopt Sandsdalen geregeld rond in de indiescene van Oslo.

Le Corbeau bracht sinds 2008 vier albums uit en bevindt zich momenteel in een bijzonder creatieve periode. Het collectief komt namelijk met drie albums tegelijk op de proppen: IV - Spider Bridge, V - C’s Theme en VI - Sun Creeps Up The Wall.

Naar eigen zeggen vond Sandsdalen het tijd worden voor een popalbum in de geest van Lee Ranaldo (Sonic Youth). Een combinatie van pop en (gitaar)experimenten dus. Met deze trilogie is die opdracht deels geslaagd. Op de albums worden de mogelijkheden van de gitaar flink verkend, maar de muziek heeft meer invloeden van rock & roll, surf en jazz in zich dan van popmuziek. Maar is dat erg? Nee hoor. Dat popalbum komt vast nog wel een keer.

Op de albums ligt de nadruk op de instrumentale tracks. Het eerste album IV - Spider Bridge opent met de instrumentale track ‘Purple Gold’. Het is niet moeilijk om bij het beluisteren dit nummer de sensuele stoeipartij van Salma Hayek met een witte python uit de film From Dusk Till Dawn op te roepen. Het nummer had niet misstaan op de soundtrack van deze film.

De gruizige nachtclubstijl zet zich voort op de volgende nummers door de trage ritmes (waarvoor geregeld de kwastjes worden gehanteerd) en de met in de galm gedrenkte, uitwaaierende gitaarakkoorden. De zwoele vocalen van Mette Sofie Breddah (zoals op ‘On Broad Oddway’) dragen daar ook aan bij. In ‘Blown Out Candle’ worden de rockregisters voor het eerst open gezet en op ‘When You Are The Night’ krijgt de distortion ruim baan.

Op ‘Feathers’ kan je Kim Gordon en Thurston Moore bijna letterlijk horen. Maar Le Corbeau lonkt met haar muziek niet alleen naar Sonic Youth. Ook illustere nachtbrakers als Nick Cave en Tom Waits (maar ook The Doors en The Velvet Underground) komen aan de beurt.
Op album twee (V - C’s Theme) en drie (Sun Creeps Up The Wall) gaat Le Corbeau gestaag door in dezelfde stijl. Met het sensuele en toepasselijk getitelde ‘Shadows Of A Girl’ sluit Le Corbeau de trilogie in nachtclubstijl af. Na meer dan twee uur muziek laat Le Corbeau de luisteraar moe maar voldaan achter.
Recensent:Bart Slaats Artiest:Le Corbeau Label:Pias
Cover Red Death - Sickness Divine

Red Death - Sickness DivineVoor Red Death begon het allemaal in een kelder in Washington D.C., een...

Cover Jeroen Schmohl - Trouble

Jeroen Schmohl - Trouble De Amsterdamse zanger Jeroen Schmohl speelt in verschillende bandjes...

ZOEKEN IN CD-RECENSIES

 

OF SELECTEER OP GENRE, ARTIEST, LABEL, RECENSENT