RECENSIE: Veecaten - Shoals

Veecaten
recensie cijfer 2019-12-07 Gelukkig zijn er nog genoeg mensen die muziek maken waar je echt even voor moet gaan zitten. Die zich niet richten op de grote massa, maar op de liefhebber en dus ook gerust een jaar of vijf de tijd nemen voor het maakproces van een EP.

Goed, Lukas Dikker en Johan Kooi zijn muzikale duizendpootjes, die bij menig project betrokken waren. Dus helemaal stil zaten ze niet, laat dat duidelijk zijn. Toch heeft het jaren geduurd voordat onder de naam Veecaten de EP Shoals het licht zag. Om maar even aan te geven: de muziek is opgenomen tussen juni 2016 en april 2017. Een eeuwigheid geleden.

Dat er lang gesleuteld is aan het kunstwerkje, moge duidelijk zijn. In tracks als ‘How To Drown Without Being Found’ en ‘Koresand’, de twee langsten van het vijftal, hoort de goede luisteraar hoe over elk effectje is nagedacht. Op zich ook niet zo gek, aangezien de mannen afzonderlijk van elkaar werkten. Ze stuurden elkaar liedjes, bewerkten die op hun eigen houtje en stuurden het resultaat weer terug. Waarna een nieuwe bewerking ontstond, etc. etc.

Zo kun je bezig blijven, en misschien is dat ook wel gebeurd. Want hoewel de tracks afzonderlijk van elkaar subliem zijn, en het geheel wel degelijk een soort van kunstwerk vormt, ontbreekt een kop en een staart. Shoals is daardoor enigszins onbevredigend, met name doordat het een open einde heeft. Na slottrack ‘How To Drown Without Being Found’ wil de luisteraar eigenlijk nog meer. Het voelt niet af.

Los daarvan gaat ook de boodschap ietwat verloren in het geheel, terwijl je als luisteraar het gevoel hebt dat die er wel moet zijn. Niet voor niets verwijst alles naar het verzwolgen worden door water en het langzaam uit het zicht verdwijnen van een wereld. Ter info: Veecaten is een door de IJssel langzaam opgeslokt dorpje. U voelt wel waar de mannen heen willen.

Tegelijk moet de kritiek niet domineren. Want het ruim twintig minuten durende plaatje is wel degelijk bovengemiddeld goed, mede dankzij de saxofoonsolo’s van gastspeler Eddie Visser. Er is nagedacht over elk element, elk geluidje, elke wisseling en elke galm. Daar kunnen heel veel artiesten nog een puntje aan zuigen.
Recensent:Koen Nederhof Artiest:Veecaten Label:Eigen Beheer
Cover Jon Void - Mise And Abyme

Joni Void - Mise And Abyme Mise En Abyme refereert aan een techniek in de kunst waarbij een afbeelding...

Cover Local Store - Magpie And The Moon

Local Store - Magpie And The Moon Dat is weer eens wat anders. Een bandje uit Noorwegen dat nu eens geen brute...

ZOEKEN IN CD-RECENSIES

 

OF SELECTEER OP GENRE, ARTIEST, LABEL, RECENSENT