RECENSIE: Oliver Oat - Juniper Resin

Oat
recensie cijfer 2019-11-30 Onder de naam Oliver Oat heeft Rotterdammer Joost de Jong maar liefst acht jaar aan zijn debuutalbum gewerkt, maar dit jaar is Juniper Resin dan toch echt uitgebracht. In de tussentijd is er een hoop gebeurd: Joost speelde met onder meer Herrek en Bonne Aparte, werd vader, maar verloor die van hemzelf. Allemaal elementen die we terug horen op zijn debuutalbum. Een veelzijdig album dus, en dat begint al met 'Murderer': donkere teksten worden gecombineerd met muziek die even zwoel en dansbaar als ongemakkelijk is.

Net als de openingstrack weet ook de rest van Juniper Resin bij de eerste luisterbeurt te verrassen. Na het ingetogen ‘Cross’ komt de knaller 'Tetragrammaton', dat klinkt alsof de leden van Puscifer samen met Trent Reznor en Mike Pattin een pop-nummer geschreven hebben, enorm sterk binnen. Ook het daaropvolgende ‘Milk And Cigarettes’ is van hoog niveau. Het werk van Oliver Oats wordt wel eens vergeleken met Tom Waits en Nick Cave, maar dat doet de muziek eigenlijk tekort: het insinueert namelijk dat er sprake is van een traditioneel geluid, maar door het gebruik van vooral elektronische elementen zoekt Joost steeds weer een nieuwe manier om de luisteraar uit te dagen. Tegelijkertijd levert hij ook een aantal tracks af die rijp zijn voor de dansvloer. Na ‘Tetragrammaton’ en ‘Milk And Cigarettes’ hebben we het absolute hoogtepunt al vroeg op de plaat gehad, maar met het donkere 'The Glass' en het bijzonder epische 'Juniper Resin' heeft Oliver Oats nog genoeg troeven achter de hand. Sterker nog: tijdens het laatste nummer lijkt hij in één nummer te willen laten horen wat hij kan. En met succes. Het nummer vliegt, net als de rest van het album, alle kanten op, maar een misstap zal je tijdens de tien minuten die ‘Juniper Resin’ duurt niet horen.

We hebben het afgelopen jaar al aardig wat sterke releases van eigen bodem voorbij horen komen, maar ook het debuut van Oliver Oats verdient absoluut een plek op de eindejaarlijstjes. Joost de Jong komt als vanuit het niets en verrast op Juniper Resin met een bijzonder volwassen en gevarieerd geluid. Het is dan ook te hopen dat het tweede album minder lang op zich laat wachten en dat hij ook na de popronde zich nog eens aan een tour door Nederland gaat wagen.
Recensent:Robin Hogenboom Artiest:Oliver Oat Label:Eigen Beheer
Cover Remo Drive - Natural, Everyday Degradation

Remo Drive - Natural, Everyday DegradationOf Natural, Everyday Degradation nu slaat op de wereld waarin we leven, de...

Cover Laurence Pike - Holy Spring

Laurence Pike - Holy Spring Laurence Pike is een Australische drummer en elektronisch muzikant. Hij...

ZOEKEN IN CD-RECENSIES

 

OF SELECTEER OP GENRE, ARTIEST, LABEL, RECENSENT