RECENSIE: Bad Suns - Mystic Truth

Bad Suns
recensie cijfer 2019-07-02 Bad Suns is zo’n bandje dat je alleen in de zomer luistert. Dat is ook niet verwonderlijk, als je je realiseert dat zij uit Los Angeles komen, waar de zon het gehele jaar door schijnt. Wat dan wel weer vreemd is, is dat zanger en gitarist Christo Bowman zich in het druilerige London liet inspireren voor hun derde album. Het was in de Tate Gallery dat hij werd bevangen door het kunstwerk van Bruce Nauman uit 1967, getiteld: The True Artist Helps The World By Revealing Mystic Truths. Samen met Gavin Bennet (bas), Miles Morris (drum) en Ray Libby (gitaar) weet hij een vrolijke dansplaat met nette synthpoprock neer te zetten.

Het album Mystic Truths begint met ‘Away We Go’, wat direct een hit in zich heeft. Door het pianoloopje waan je jezelf direct in het land van Bruce Springsteen, maar de vrolijke stem van Bowman, ondersteund door beide gitaren, zet het nummer uiteindelijk naar zijn hand. Datzelfde truukje proberen ze ook op ‘One Magic Moment’, maar daar wordt de piano overschaduwd door een te simpele melodie. En dat verwoordt het album het beste: aanstekelijke, herkenbare melodieën met een hoog meezing gehalte. Dat geldt met name voor nummers als 'Hold Your Fire' en ‘The World And I’.

Het is een album waar de liefde in alle soorten en maten wordt bezongen, maar vooral ook waar hoop een grote rol speelt. Het beste nummer op het album, ‘A Miracle, A Mile Away’ bijvoorbeeld, bezingt dit met “take one look around you and the world might end/a miracle in every day”. Op dit nummer speelt de bas de hoofdrol en neemt het de luisteraar even mee naar de jaren '90. Andere hoogtepunten bezingen hetzelfde, met een constante hang naar het troosten van de luisteraar, met teksten als “Tomorrow looks different/When hope seems so distant” op 'Darkness Arrives (And Departs)' en “We’ve got mountains to climb … I say let’s move forward/The forecast says it won’t last” op 'Love By Mistake'.

Met een ijskoude IPA en bij temperaturen van boven de 30 graden is dit een vermakelijk album. Het heeft een aanstekelijke vrolijkheid, wat gepaard gaat met een lang zomergevoel. Zodra de avond is ingedaald, komt de realisatie dat dit een guilty pleasure is met slechts een beperkte houdbaarheid. Ook al is het deze jongens gegund om wat meer bekendheid in Europa te verkrijgen, er zijn volop van dit soort bandjes die wat originelers te bieden hebben.
Recensent:Hendrik Goos Artiest:Bad Suns Label:Epitaph
Cover La Dispute - Panorama

La Dispute - PanoramaSamen met acts als Touché Amoré, Pianos Become The Teeth en Me Without You...

Cover Trixie Whitley - Lacuna

Trixie Whitley - Lacuna Al bij de eerste klanken van het derde album van Trixie Whitley hoor je dat...

ZOEKEN IN CD-RECENSIES

 

OF SELECTEER OP GENRE, ARTIEST, LABEL, RECENSENT