RECENSIE: Still Corners - Slow Air

Still Corners
recensie cijfer 2018-11-28 Zowel de als de albumtitel van dit vijfde album van het Britse duo Still Corners wekken een aantal verwachtingen op. Langzaam, verstild, een beetje op de achtergrond. En die verwachtingen blijken deels te kloppen. Greg Hughes en Tessa Murray maken namelijk dreampop, zoals we die ook kennen van bijvoorbeeld Beach House, Mazzy Star en Lana del Rey. Muziek met mistig randje. Voor Slow Air trok het tweetal naar Amerika en lieten zich daar inspireren voor hun vijfde album.

Hughes en Murray leggen op Slow Air sterker de nadruk op gitaren dan op hun vorige album Dead Blue (2016), die juist meer door synthesizers werd gedomineerd. ”I love to drive the high highways […], just get lost,” zingt Murray op ‘The Message’. Als je naar de muziek luistert doemt er inderdaad wel een scene op waarin je in een auto het (Amerikaanse) landschap aan je voorbij ziet trekken. Tevens met instrumentale nummers, zoals ‘Welcome To Slow Air’, weet het Engelse duo een nachtelijke sfeer te scheppen waarin het lijzige tempo en de vogelgeluiden je meenemen naar een compleet andere wereld. De uitgerekte gitaarriffs verraden de Amerikaanse inslag.

Ondanks het overwegend langzame karakter van de plaat weten Hughes en Murray toch een knappe spanning op te wekken, eentje die gedurende de hele speelduur blijft prikkelen. ‘Black Lagoon’ neemt de luisteraar weer mee de snelweg op. In de videoclip die bij het nummer hoort, zien we hoe de zangeres in een Mustang over de wegen van Texas, Arizona en California rijdt. Ook hier horen we pingelende gitaren door het geheel prijken. Een nummer met een titel als ‘Dreamlands’ behoeft eigenlijk geen verdere beschrijving.

Still Corners heeft met Slow Air een net niet typische dreampopplaat gemaakt, waarbij de subtiele invloeden uit americana voor een verfrissende twist zorgen. Door de nadruk meer op niet-elektronische instrumenten te leggen heeft dit album een organisch karakter gekregen dat de dromerige muziek van dit tweetal meer volume geeft. Qua dreampop is dit één van de betere platen van de afgelopen jaren.
Recensent:Jasper van Quekelberghe Artiest:Still Corners Label:Wrecking Light
Cover Nosound - Allow Yourself

Nosound - Allow YourselfDe titel van het openingsnummer ‘Ego Drip’, had zomaar de naam voor het album...

Cover Cullen Omori - The Diet

Cullen Omori - The Diet In 2014 gooide Smith Westerns er het bijltje bij neer, nadat het sinds 2007...

ZOEKEN IN CD-RECENSIES

 

OF SELECTEER OP GENRE, ARTIEST, LABEL, RECENSENT