RECENSIE: Outshine - 1313

Outshine
recensie cijfer 2018-07-02 Het Zweedse Outshine is een band die al even meeloopt, maar nog niet echt de gewenste populariteit heeft gekregen. Op basis van haar vierde album 1313 verdient de band het wel, al moet wel gezegd worden dat het album klinkt alsof het gemaakt is terwijl Draconian Times en One Second van Paradise Lost ‘gezellig’ op de achtergrond meedraaiden. Nou kan dat ook een flinke aanbeveling zijn, want Paradise Lost-fans gaan dit schijfje bijzonder waarderen, dat is zeker.

De ontstaansgeschiedenis van 1313 is geen fijne; op 13 september 2013 (een vrijdag!) werd de volledige toerbus (na een tournee met Paradise Lost) leeggeroofd. Alle instrumenten, het geld ontvangen voor de optredens en zelfs de opnames voor een nieuw album, werkelijk alles was weg. Daarna boterde het vervolgens in de band niet echt meer en op het persoonlijke vlak ging het voor oprichter en gitarist Jimmy Norberg op zijn zachtst gezegd ook niet allemaal geweldig. Een periode om snel te vergeten dus. Norberg startte opnieuw met Outshine, maar zonder zanger Micke Holm. Voor de zang werd Tony Jelencovich (B-Thong en Transport League) gevraagd en zo kon 1313 opgenomen worden. Dat deze donkere periode zijn weerslag heeft op de teksten moge duidelijk zijn, maar duidelijk is ook dat Norberg er altijd graag op los sombert. Overigens is nog een deel van de teksten van de hand van Micke Holm.

Jelencovich weet een zelfde snik te produceren als Nick Holmes van Paradise Lost. Dit wordt al direct duidelijk met de agressief klinkende opener ‘Liar’ dat opvalt doordat er wat piano in voorkomt, op de manier zoals Paradise lost dat in die tijd van de genoemde platen ook deed en wanneer ‘She Will Love You When I’M Dead’ zo ongeveer als ‘One Second’ begint en dezelfde droevige gitaarlicks opvoert begint het toch wel heel erg op te vallen. Maar ja, dat krijg je dus als je met je grote voorbeeld op tournee bent geweest. Maar of het nou ze erg is dat Outshine op Paradise Lost lijkt? Eigenlijk niet, want Paradise Lost is inmiddels is allang terug naar haar oergeluid, dus zien we Outshine als een leuke extra, en zolang ze maar prachtige nummers maken als het intens droevige ‘My Agony’ (over drinken om te vergeten) of ‘We Are Broken’ vergeven we de Zweden alles. Wie dus niet vies is van een geinige rip off dient dit album uit te checken. Ondergetekende pakt het liefst het origineel er nog eens bij, al blijft 1313 een zeer kundig album en een fijne aanvulling op de echte waar.
Recensent:Jan Didden Artiest:Outshine Label:Sony Music
Cover Otzeki - Binary Childhood

Otzeki - Binary ChildhoodDe twee Britse neven Mike Sharp en Joel Roberts vormen samen de band Otzeki...

Cover And Also the Trees - Untangled

And Also the Trees - Untangled And Also The Trees reageerde ooit op een advertentie van The Cure in de...

ZOEKEN IN CD-RECENSIES

 

OF SELECTEER OP GENRE, ARTIEST, LABEL, RECENSENT