.jpg)
2013-01-25
Nog maar enkele maanden na All The Wars komt The Pineapple Thief met een nieuwe release op de proppen. Het betreft ditmaal geen nieuw werk van de band rond zanger en multi-instrumentalist Bruce Soord, maar een heruitgave van What We Have Sown, dat oorspronkelijk in 2007 uitkwam, maar ditmaal wordt uitgegeven door kwaliteitslabel KScope. Het album was het laatste album van de band voor het Cyclops label en is alleen gemaakt om aan de contractuele verplichtingen te voldoen. Het werd opgenomen terwijl opvolger Tightly Unwound al volop in ontwikkeling was. Toch hebben Soord en zijn mannen het zich geenszins gemakkelijk gemaakt.Behalve het album in geremasterde vorm vinden we op het schijfje ook nog twee vrij korte bonustracks, waarmee de mensen die het album al in huis hebben over de streep moeten worden getrokken. Voor liefhebbers die de band pas ontdekt hebben zijn de heruitgaven van oudere albums mooie instappers.
Wanneer je het album vergelijkt met het laatste studiowerk is duidelijk dat het geluid van The Pineapple Thief toch wel enigszins veranderd is. Op What We Have Sown neemt de band ruimschoots de tijd om de nummers op te bouwen en de wat ontoegankelijke psychedelica doet wel wat denken aan de beginjaren van Porcupine Tree en zelfs Pink Floyd. Het puntigere werk van de latere albums zal ongetwijfeld meer mensen aanspreken, maar de zweefmomenten brengen je wel in een lekkere trance.
Middelpunt van het schijfje is het zevenentwintig minuten durende epos ‘What We Have Sown’. De track is divers en voor een groot gedeelte instrumentaal. Het begint als een samensmelting van de intro’s van een aantal Pink Floyd nummers, waarna het pompende basloopje en het licht swingende ritme wordt ondersteund door overstuurde gitaarriffs en droefgeestig toetsenwerk, waarna de Floydiaanse geluiden weer opdoemen. Na zestien sombere, rustig gezongen tekstregels waaiert het nummer uit naar een stuk stevige postrock-achtige muziek met een rustig intermezzo met weer die Pink Floyd sfeertjes. Het stuk betovert en hypnotiseert. Waar op de eerste versie het album na dit stuk zou zijn afgelopen, worden we nog verrast met de twee prima bonustracks; ‘You Sign Out’ en ‘Before It Costs Us’, waarvan vooral de eerstgenoemde een behoorlijke Radiohead tic herbergt.
De vijf nummers die voor het langgerekte epos uit gaan, staan stevig in de progrock-traditie, maar met een moderne touch. Ook al is Brian Soord niet de beste zanger, zijn breekbare geluid past mooi in de transparante songs. De liefdesliedjes ‘All You Need To Know’ en ‘Take Me With You’ doen sterk aan Blackfield denken en ook het negen minuten durende ’West Winds’ is vrij rustig, maar spannend genoeg om je aan je koptelefoon te kluisteren.
What We Have Sown laat horen dat het terecht is dat de, moeilijk verkrijgbare, oudere albums van The Pineapple Thief opnieuw worden voorgesteld. De muziek op dit schijfje is voer voor liefhebbers van neoprogrock met een stevige postrock- en shoegaze-saus. De band bewandelt inmiddels een toegankelijkere weg, maar wat ze op deze bijzondere plaat laten horen is van grote klasse.
.jpg)
The Delicate Project - II: The Great RefillHet valt voor een recensent niet altijd mee om een eerlijk oordeel te vellen...
.jpg)
Tim Barry - 40 Miler Het is een trend van de laatste jaren: punkrockers die hun elektrische snaren...