2010-03-13
Postrock en post-metal en al haar zijsprongen; het is één grote vijver die momenteel aan de nodige overbevissing lijdt. Talloze bands gebruiken de sfeerelementen en soundscapes om hun metal of hardcore te verlevendigen en te verfraaien. Het zorgt voor meer dynamiek in de muziek en het geeft de luisteraar de tijd om regelmatig op adem te komen. De bands die er prat op gaan deze stijl muziek te spelen noemen bijna zonder uitzondering bands als Neurosis, Isis en soortgelijke bands als invloeden. Ook het Nederlandse Greyline doet aan postcore en mengt dat met metal en hardcore. Zelf noemen ze de muziek stoner/ metal. Het is maar hoe je het noemt.Nu moet je niet direct afhaken en Greyline als het zoveelste postcore of postrock bandje wegzetten want de heren steken wel degelijk boven het maaiveld uit. De in 2001 opgerichte band weet zich met haar tweede album Behind The Masquerade behoorlijk te onderscheiden. Allereerst komt het album alleen op vinyl uit en is het gratis te downloaden. Dat lijkt bijzonder, al is het niet zo vreemd omdat vinyl gretig aftrek vindt bij liefhebbers van deze stijl muziek. Verder is de muziek doorspekt met vlotte toegankelijke hardcore maar altijd weet je dat het gas er ineens afgaat om plaatst te maken voor rustige passages en soundscapes. Het maakt het allemaal behoorlijk spannend.
Zo is het afsluitende ‘Mirrors’ een elf minuten durende luistertrip die je omhelst als het warme water van een lekker bad. Voor die tijd hebben we al het nodige ondergaan, zoals ‘Flooding The Mountains’ voorzien van een loodzware riff en de donkerbruine stem van zanger Jabe Piter Faber die zo nu en dan wat doet denken aan Robb Flynn (Machine Head). Mooi zijn de hoge gitaarlijntjes over de betonnen fundering. Zo zijn ook ‘Nomads On The Run’ en het ronduit verslavende ‘Where Death Do Us Start’ van hoog niveau. Zoals de band de loodzware riffs weet te combineren met een fikse dosis melodie en ingehouden stukken is bijzonder fraai. Het tweede gedeelte van het album vraagt iets meer geduld van de luisteraar. Heel mooi is ‘Riget’ dat in feite pure postrock is, maar de luisteraar in een trip brengt, waar je met het razende ‘Ravens Ahead’ direct weer uitgehaald wordt. Maar ook hier weer dat rustpuntje halverwege.
Greyline maakt duidelijk dat je voor goede postcore ook in Nederland terecht kunt. Ga gerust naar de website van de band en laat je verrassen door de muziek van deze Groningse heren. Het kost je niets en mocht je het leuk vinden (grote kans), schaf dan die mooie zwarte schijf gewoon aan.
Josh Rouse - El Turista Josh Rouse is een Amerikaanse singer/songwriter die tot voor kort...
Various - The Village Wie denkt er niet zo nu en dan met weemoed terug aan de jaren zestig waarin...