VERSLAG: AC/DC - 05/06 - Johan Cruijff ArenA

AC/DC - 05/06 - Johan Cruijff ArenA

Toen in februari aangekondigd werd dat AC/DC met hun 'Power Up' tour Nederland en België zou aandoen, waren de tickets binnen no-time uitverkocht. Geen verrassing, aangezien de legendarische rockband negen jaar niet in Nederland te zien was geweest. Sinds hun laatste concert in de Gelredome heeft de band een tumultueuze tijd doorgemaakt: zanger Brian Johnson moest vanwege gehoorproblemen een stap terug doen en gitarist/oprichter Malcolm Young overleed. Het was onzeker of AC/DC ooit nog het podium zou betreden. Maar tegen alle verwachtingen in kwam de band in 2020 terug met een album dat de essentie van AC/DC perfect vatte. En nu veroveren ze opnieuw de grootste concertarena’s; vanavond is een uitverkochte Johan Cruijff Arena aan de beurt.

In Amsterdam schijnt een aangenaam zonnetje als de avond valt. Rond het stadion hangt een feestelijke sfeer en het bier vloeit rijkelijk. Mannen van middelbare leeftijd, gehuld in zwarte AC/DC-shirts, zijn overal te vinden. The Pretty Reckless, het voorprogramma, heeft het niet makkelijk, maar is zichtbaar vereerd om voor AC ‘fuckin’ DC te mogen openen. Amsterdam vindt het wel allemaal prima en wacht met smart tot de klok 20:30 slaat en de eerste gitaarklanken van AC/DC uit de enorme rijen Marshall-versterkers op het podium klinken. Een animatie van een snelle sportwagen die naar de Johan Cruijff Arena racet, wordt gevolgd door de bekende akkoorden van ‘If You Want Blood (You’ve Got It)’. Angus Young, levende rock-meme, sluit het nummer af met een vurige solo. Zonder adempauze volgt ‘Back in Black’, waarmee AC/DC de toon zet voor de avond.

Het draait vanavond natuurlijk om gitarist Angus Young en zanger Brian Johnson. De rest van de band staat tamelijk anoniem op de achtergrond. Ondanks hun leeftijd – Angus is 69 en Brian zelfs 76 – spelen de kernleden met een passie waar veel jongere muzikanten nog wat van kunnen leren. De jaren laten echter wel hun sporen na. De uitvoering van de snelle gitaarriff van ‘Thunderstruck’ is wel eens vloeiender gespeeld en de bewegingen van Johnson en Young over het podium verraden dat het fysiek zwaarder wordt.

Desondanks is de avond een onvervalst rockfeest. Amsterdam krijgt een rij klassiekers voorgeschoteld, van ‘Stiff Upper Lip’, ‘Hells Bells’, ‘Highway to Hell’ tot ‘Whole Lotta Rosie’, de laatsten compleet met confetti en vuurwerk. De reguliere set sluit af met ‘Let There Be Rock’, waarbij een minutenlange gitaarsolo het hele stadion in zijn greep houdt. Na een korte pauze volgen ‘T.N.T.’ en de finale ‘For Those About To Rock (We Salute You)’.

AC/DC levert precies wat Amsterdam wil: een rockshow zonder pretenties. De setlist, met tijdloze klassiekers, laat zien dat de band ondanks de onvermijdelijke ouderdom nog steeds een heel stadion een uitstekende avond kan bezorgen. Mocht dit de laatste keer zijn dat AC/DC in Nederland speelt, dan is het een heel mooi afscheid.