VERSLAG: Pixies - 03/10 - TivoliVredenburg

VERSLAG: Michiel van den Dorpel  

Pixies overspoelt volle zaal met veertig songs !

Black Frances (zijn echte naam is Charles Thompson IV), is de oprichter en leider van Pixies, een icoon uit de periode eind jaren tachtig/begin negentig. Hij heeft vele jonge muzikanten geïnspireerd en is van invloed geweest op grootheden als Radiohead, Nirvana, Weezer en The Strokes. David Bowie was fan en zette zelfs een cover van het Pixies nummer ‘Cactus’ op zijn album Heathen.

Beneath the Eyrie , het nieuwe album van Pixies, is goed ontvangen met een 6,7 van het toonaangevende en zeer kritische Pitchfork. De onderbouwing: …shows signs of recapturing some of the spark of their classic albums. Kort vertaald: Pixies is terug !

De Rondazaal van Tivoli-Vredenburg barst uit zijn voegen. Het publiek is er al vroeg bij, ook om het niet onverdienstelijke voorprogramma Blood Red Shoes te zien. Er klint een oorverdovend applaus als de Pixies leden het podium betreden. Black Frances vertrekt echter geen spier en negeert alles om zich heen. Dit zal hij volhouden tot het einde van het optreden, waarbij hij zowaar enige genegenheid toont en een bescheiden buiginkje maakt naar de de zaal. Behalve de bassiste, de Argentijns-Amerikaanse Paz Lenchantin, die Kim Deal moet zien te vergeten, is de oorspronkelijke line up nog intact. Dus met leadgitarist Joey Santiago, en David Lovering op drums.

In twee uur ramt Pixies er nog net geen veertig (!) tracks uit. Uiteraard wordt het nieuwe album uitgebreid belicht. verder valt op dat met name het album Doolittle ruim aan de beurt komt. Het publiek vindt alles best, het krijgt waar voor haar geld. Vooraan staan vooral jongeren, die gezien hun leeftijd niet al te lang geleden zijn aangehaakt op de muziek van Pixies. Daarmee zijn ze niet minder fan dan de overige man/vrouw van middelbare leeftijd waaruit het grootste deel van het publiek logischerwijs bestaat. Ze zingen veel liedjes mee en zorgen voor reuring, zoals bij de moshpit die bij de wat hardere/snellere nummers wordt ingezet. Wat dat betreft had het wel wat meer uptempo mogen zijn. Niet alles nummers geven reden tot opwinding. Als je toch al zoveel (langzame) tracks in huis hebt, waarom zou je dan ook nog een zeikerige cover van Neil Young spelen ? Zo zijn er meer momenten waarvan het publiek gebruik maakt door even naar de bar te lopen. Maar de bottom line is zonder meer positief. En dat is maar goed ook want je weet nooit bij rockers op leeftijd of je nóg een kans krijgt ze te zien.

 

NICK & SIMON - 05/10 - PAARDOp zaterdag 5 oktober traden Nick & Simon op in de grote zaal van Paradiso....

PIXIES - 04/10 - 013 Het bezoeken van een concert van een band die bijna drie decennia geleden...