VERSLAG: Van Morrison

Podiuminfo was aanwezig bij Van Morrison in Heineken Music Hall voor een verslag in woord en beeld.

VERSLAG: Karst Jaarsma  

Van Morrison

Van Morrison heeft in zijn lange carrière aangetoond van alle markten thuis te zijn. In de jaren ’60 donderde hij de wereld in met het bluesrockgezelschap Them, om zich vervolgens te ontwikkelen tot misschien wel de bekendste stem van de Blue Eyed Soul beweging. Tussendoor verdiepte de zanger zich nog in jazz en Keltische muziek. Na twee jaar geleden de Ziggodome bezocht te hebben, staat Van Morrison vanavond intiem in de Heineken Music Hall. De intimiteit mag vervolgens ook wat kosten. Voor niet minder dan 90 euro (exclusief servicekosten) heb je goede zitplaatsen voor ‘An Evening With Van Morrison’. Een avond die precies 1.5 duurt, als je de laatste tien minuten waarbij de band zonder de Ier doorspeelt niet mee rekend.

Bij aanvang lijkt Van Morrison, net zoals de laatste keer, in de stemming te zijn voor jazz. De band speelt speels en er wordt gelijk ruimte gemaakt voor enkele solo’s. Van Morrison begeleidt het geheel heerlijk op zijn saxofoon. Het instrumentale nummer voert het publiek geleidelijk naar de juiste sfeer. De aandacht van de aanwezigen is volledig gefixeerd op Van Morrison wanneer daarna ‘Close Enough For Jazz’ ingezet wordt. Het nummer uit 2012 is misschien wel een van de beste recente liedjes van Van Morrison.

De Ierse zanger blijkt vervolgens in de stemming voor de blues te zijn. Zowel de hits als covers van oude bluesmannen komen in mooie blues geïnspireerde versies voorbij. Tussendoor worden uitstapjes gemaakt naar pop en jazz, maar het zijn de bluesnummers waarop de muzikanten schitteren. ‘I Believe To My Soul’ is het eerste bluesnummer dat op de setlist staat. Dreigend klinkt de gitaar en zuiver wordt het geheel aangevuld door Van Morrison. Swingender is ‘Precious Time’ dat mede dankzij een trompet solo een aangenaam New Orleans sausje krijgt. Hoewel de mondharmonica hier nog ongebruikt in de hand blijft hangen, wordt het instrument vanavond verscheidene malen bespeeld. ‘Whenever Gos Shines His Light’ is het absolute hoogtepunt waarbij de achtergrondzangeres adembenemend zingt. Ze voegt een laag gospel aan het lied toe dat dit het ultieme bluesnummer maakt.

Het is ook juist door deze spaarzame uithaal dat haar stem zo veel indruk maakt. Van Morrison rijgt vanavond verscheidene keren zijn uithalen achter elkaar aan. Waar dat in sommige nummers heel goed werkt, geldt dat zeker niet voor alle. ‘Sometimes I Feel Like A Motherless Child’ wordt gespeeld in een snel funky ritme. Doordat de Ier toch de nadruk legt op zijn vocale uithalen sluiten zijn zangkunsten niet goed aan op het nummer. Dit was meer ingetogen beter tot zijn recht gekomen. Dat is ook de reden dat tijdens ‘Carrying A Torch’ Van Morrison er bekaaid vanaf komt in vergelijking tot zijn achtergrondzangeres die ook een couplet voor haar rekening neemt.

In dat opzicht heeft het optreden wel iets gemeen met het laatste album van Van Morrison. Ook op ‘Duets: Re-Working The Catalogue’ delft hij regelmatige het onderspit tegen zijn duetpartners. De muzikanten spelen vanavond echter fantastisch en de zanger valt regelmatig op top niveau te bewonderen. Een jazzy versie van ‘Days Like This’, swingende blues dat nog net zo krachtig klinkt als de hoogtijdagen van Them en met name de muzikale opbouw van de nummers maken dit optreden van Van Morrison regelmatig tot puur genot.

FOTOGRAFIE: Peter in ´t Hout  

 
 

SAUN & STARR - 30/09 - PATRONAATHet Daptone label presenteert in Haarlem haar nieuwste soulproject; Saun &...

CROSBY, STILLS & NASH - 24/09 - HMH Rock 'n roll legendes Crosby, Stills & Nash bezochten donderdag Nederland....