VERSLAG: Dandy Warhols - 25/4 - Melkweg

Dandy Warhols - 25/4 - Melkweg

The Dandy Warhols bestaat inmiddels twintig jaar en kwam samen met een nieuw album langs in Amsterdam. De Amerikaanse band is al velen malen eerder in Nederland geweest en kent een vaste fanbase. De Melkweg vult zich met een leeftijdsgroep die het hele repertoire van The Dandy Warhols door de jaren heen heeft kunnen beluisteren. Na de aftrap van de set krijgen we al gauw ‘We Used To Be Friends’ en ‘Not If You We’re The Last Junkie On Earth’ uit de oude doos te horen.

In de jaren ’90 heeft de band zijn opmars gemaakt en zijn grootste successen geboekt, gepaard met een kenmerkende sound uit een tijdperk waar jointjes opsteken een dagelijkse bezigheid was. De trage, zwierige en lichtelijk spacende geluiden die toetseniste Zia McCabe produceert breien de set aan elkaar als een lange trip.

De fijne klanken van ‘Last High’ vullen de zaal als een oase aan rust; veel beweging is er niet in de zaal, maar dat deert in dit deel van de set niet. Zanger Courtney Taylor-Taylor heeft echter hier en daar moeite om zijn volume onder controle te houden. Eerder werd aangekondigd dat de zanger last van zijn stem heeft en niet optimaal kan zingen. Hij bewijst het tegendeel tijdens het psychedelische ‘I Am Free’ en ‘Enjoy Yourself’, waar hij een aantal keer flink uithaalt. Alle oerelementen van de band worden uit de kast gehaald met electro, synthesizer en de unieke, bizarre stem van Courtney.

Van het nieuwe album This Machine krijgen we ‘Sad Vacation’ te horen, een persoonlijke favoriet van de band. Het publiek wordt in dit deel wat rumoeriger en zanger Courtney krijgt helaas niet de kans om zijn zelfgeschreven nummer in een spotlight te zetten. Inmiddels lijkt de zaal af te wachten op de bekendste hits en verliest het zijn aandacht tot die tijd. Wanneer de klanken van het bekende ‘Bohemian Like You’ door de gitarist verraden worden, komt de zaal in beweging. Ironisch genoeg wordt het nummer afgekapt alsof het nog nooit eerder gespeeld is; Courtney wist even niet meer hoe het ging.

De misser wordt de band al gauw vergeven en vanaf dit punt horen we de popmuziek van The Dandy Warhols zoals de meeste het kennen. Het vrolijke ‘Get Off’ en ‘Horse Pills’ krijgt het publiek aan het springen en zelfs toetsenist Zia doet een dansje mee. Vanaf ‘Godless’ kan er niets meer fout gaan aan dit optreden, en met een verlengde versie van 'Pete International Airport & Boys Better' wordt een einde gemaakt aan de set van twee uur.

The Dandy Warhols kent twee gezichten; de alternatieve psychedelische kant waarmee de meerderheid van acht albums gevuld zijn en de commerciële kant met popsongs die het publiek bereikt hebben. In de Melkweg laten zij beiden op kwetsbare manier zien en houden zowel fan als nieuwkomer tevreden.