RECENSIE: Stonerider - Hologram

Stonerider
recensie cijfer 2016-05-23 Met een groepsnaam als Stonerider vermoed je meteen aan een geschikte band voor het festival Roadburn. Ze zouden er zeker niet misstaan. Met Hologram zijn vooral invloeden van de jaren ’70 duidelijk hoorbaar. Een portie The Beatles, een scheut Tame Impala en om af te werken nog een sausje van Pink Floyd.

Wilt dat dan zeggen dat we hier een supergroep aan het werk horen? Dat nu ook weer niet. De heren kennen hun muziekgeschiedenis uitmuntend, maar de genialiteit van deze groepen missen ze. Het is wel een goede poging. Ze wisselen pure psychedelica af met meer toegankelijkere nummers, en op gepaste tijden krijg je een gitaarsolo voorgeschoteld. Elk nummer verschilt danig van het andere, maar toch hangt de plaat bijzonder goed aan elkaar. In het begin is er van psychedelische muziek nog geen sprake. De Amerikanen openen met ‘Sleepwalking Awake’, en dat klinkt best groovy. De epiloog van het nummer, enkel met piano, past er wonderlijk bij. Het brengt ons naadloos naar de titeltrack ‘Hologram’, waarop zanger en gitarist Matthew Tanner de David Gilmour in zichzelf naar boven brengt. Aangevuld met – zoals ze zelf zeggen – de Magic Keys van Noah Pine zweef je pardoes in hogere sferen. De distortion die ze als intermezzo toevoegen, breekt het geheel, maar je stoort je er niet aan.

Een rode draad op Hologram is de wil om ons wakker te schudden. Regelmatig passeren lyrics als “Dayrunner, let go and see the sign. Open your mind.“ of “Elevator operator, won’t you lift me up and let me see?” en in hetzelfde rijtje “Is this real or in our heads”. Ze hekelen de huidige maatschappij en hoe we er als individu in staan. Als predikanten in plaats van muzikanten kunnen ze ons minder overtuigen met hun betuttelende boodschap. Dat voor Stonerider de melodie primeert, kunnen we daarom enkel toejuichen. Daar nemen ze ook de tijd voor. Achtereenvolgens spelen ze met ‘Your Chains’ en ‘Undertow’ losjes over de tien minuten. Genoeg tijd om er een solo van drie minuten of langer in uit te rekken. Ons hoor je niet klagen.

Op plaat kunnen ze ons al bekoren, maar de echte kracht kan wel eens op een podium liggen. Met enkele extra visuele effecten bouwen zij ongetwijfeld een dansend publiek om tot een zwetende massa.
Recensent:Maarten Kreijkamp Artiest:Stonerider Label:Black Pike Favorites
Cover The Steepwater Band - Shake Your Faith

The Steepwater Band - Shake Your Faith The Steepwater Band is een muzikaal gezelschap die we langzamerhand toch...

Cover lost/ctrl - ep

lost/ctrl - ep Het Eindhovense Lost/Ctrl claimt in een interview losjes eigenhandig een...

ZOEKEN IN CD-RECENSIES

 

OF SELECTEER OP GENRE, ARTIEST, LABEL, RECENSENT