RECENSIE: Civil War - Gods Generals

Civil War
recensie cijfer 2015-08-06 De Amerikaanse burgeroorlog blijft een onuitwisbaar litteken in de geschiedenis van de Verenigde Staten. Zo was er onlangs nog flinke ophef over de, bij rednecks populaire, controversiële confederale vlag die vandaag de dag vooral als de belichaming van racistische motieven en slavernij wordt gezien. Kortom die vier jaren durende oorlog in de negentiende eeuw lijkt nog steeds na te smeulen. Die periode blijkt echter genoeg inspiratie op te leveren voor Civil War om er inmiddels twee platen over vol te zingen. De fascinatie van de Zweedse band voor die wrange jaren in de Amerikaanse geschiedenis mag opmerkelijk worden genoemd. Dat een band als Iced Earth, in de persoon van Jon Schaffer, er regelmatig over rept is wel wat logischer, want de man is tenslotte Amerikaans. Maar goed ook op Gods And Generals mogen we genieten van een flink aantal oorlogsverhalen, opgedist door Civil War.

Muzikaal zet het clubje voormalige Sabaton leden de stijl van haar vorige album voort zonder echt van de gebaande paden af te wijken. Je vraagt je af hoe lang Civil War dit volhoudt, zeker ook omdat gitarist Oskar Montelius en bassist Stefan Eriksson na de opnamen van Gods And Generals zijn vertrokken. Misschien heeft het toch iets te maken met de voorspelbare koers van de band, die overigens zeker een aantal aardige songs op de mat legt, maar die soms ook wat gewoontjes klinkt.

Civil War klinkt op Gods And Generals bijna nog bombastischer dan op het debuut The Killer Angels. Helaas is de zang van Nils Johansson er niet veel beter op geworden. In de snellere stukken komt hij nog wel weg met zijn stem, maar in de bombastische stukken moet hij soms over het geweld heen zingen en vooral dan klinkt hij erg afgeknepen. Dit is vooral hoorbaar in verhalende nummers als ‘Braveheart’, ‘The Mad Piper’ en ‘Tears From The North.’ In een prachtig stuwend nummer als ‘Admiral Over The Oceans’ (met sfeervol gitaarwerk) komt hij een stuk beter uit de verf, al heb je ook hier constant het idee dat hij iemand probeert te imiteren (Ronnie James Dio?)

Het zijn vooral de vlotte nummers als ‘Gods And Generals’, ‘War Of The World’ en ‘USS Monitor’ die het beste over komen. De overdadige bombast in ‘Braveheart’ en ‘The Mad Piper’ bijvoorbeeld is gewoonweg te veel, terwijl datzelfde bombast in ‘Schindler’s Ark’ juist onweerstaanbaar is. Gewoon omdat dit een prima song is. Na wat plussen en minnen blijft er zo van Gods And Generals een gemiddeld goede plaat over.
Recensent:Jan Didden Artiest:Civil War Label:Napalm Records
Cover Pet Symmetry - Pets Hounds

Pet Symmetry - Pets HoundsDe uit Chicago afkomstige band Pet Symmetry is een gelegenheidstrio...

Cover Everything Everything - Get to Heaven

Everything Everything - Get To Heaven Het is de derde keer dat het Britse collectief Everything Everything met...

ZOEKEN IN CD-RECENSIES

 

OF SELECTEER OP GENRE, ARTIEST, LABEL, RECENSENT