2010-11-25
Suede heeft een enorme invloed gehad op de muziek in de jaren 90. De band werd in 1992 in Groot Brittannië bekroond tot beste nieuwe band en betekende de start van de Britpop-beweging. Een enorm contrast naast de grunge van Nirvana, Bush en Pearl Jam die in die jaren zo populair was, of wat dacht je van de boyband-gekte van NKOTB en Take That, die iets later losbarstte. Suede vulde het gat in de markt en klonk volstrekt anders dan al het andere dat in de hitlijsten stond. Kenmerkend voor het geluid van Suede is uiteraard de unieke klank van de stem van zanger Brett Anderson; schel en hoog op zijn kopstem, met snik, maar op sommige nummers ook erg laag. Anderson heeft een enorm bereik. De kracht van de band was de samenwerking tussen Brett Anderson en gitarist Bernard Butler. Die kwam echter ten einde vlak voor de release van het tweede album Dog Man Star in 1994, een album dat donkerder is dan Suede's overige werk en waarop de strubbelingen binnen de band goed hoorbaar zijn. Het betekende echter niet het einde van de band, die verder ging met een nieuwe gitarist en in de jaren er na nog drie albums uitbracht. Eind 2003 trok Anderson de stekker uit zijn band. Samen met, jawel, Bernard Butler start Anderson daarna The Tears. Het bleef bij slechts één album en Anderson ging verder als solo-artiest.
Begin 2010 werd bekend gemaakt dat Suede weer zou gaan optreden, overigens zonder Butler. Dé gelegenheid om een verzamelaar uit te brengen, om iedereen eraan te herinneren wie Suede is. De dubbelaar The Best of Suede werd samengesteld door Anderson zelf. Disc 1 bevat vrijwel dezelfde nummers als het in 2003 uitgebrachte verzamelalbum The Singles, maar dan in een andere volgorde. Om de fans die dat album al hebben een goede reden om ook deze nieuwe verzamelaar aan te schaffen bevat The Best of Suede naast de singles ook een cd met b-kantjes. Zo heb je niet alleen alle singles bij elkaar, maar ook de beste nummers van de eerste drie albums die het om wat voor reden dan ook niet tot single hebben geschopt. Wellicht omdat ze minder iets minder radiovriendelijk zijn, zoals het meeslepende 'The 2 of Us', of het 9 minuten durende 'The Asphalt World'.
De samenstelling van het eerste schijfje is weinig verrassend, maar welke 'best of...' is dat wel? Het aanschaffen van deze verzamelaar is zeker de moeite waard voor Suede-liefhebbers die niet alle albums in de kast hebben staan. Of diegenen die alle releases van de band in hun collectie willen hebben. Echt veel toevoegen doet het niet, maar Suede laat weer van zich horen, ze treden weer op en als je je geheugen op wil frissen dan is dit hét album om aan te schaffen.
N*E*R*D* - NothingHet is alweer bijna negen jaar geleden dat N.E.R.D. ’s unieke debuut album...
Ozark Henry - Hvelreki Na het verschijnen van zijn vijfde studio album The Soft Machine (2006),...