2008-03-22
Het Engelse project Anti Atlas is het geesteskind van Ned Bigham en Chris Hufford. Bigham heeft gewerkt als drummer bij Neneh Cherry en speelde in de acid jazz band D-influence. Hufford is producer en vooral bekend als co-manager van Radiohead. In die hoedanigheid produceerde hij enkele nummers op Pablo Honey. In de jaren negentig brachten de heren een EP en een album uit. In 2007 kwamen een half jaar na elkaar de cd’s Between Two en Between Voicesuit. Nu zijn die twee cd’s als één box met als logische titel Between Two/ Between Voices verkrijgbaar. En dat is wel een goede zet omdat de twee cd’s als een Siamese tweeling bij elkaar horen. Between Two is bijna niets anders dan de instrumentale versie van Between Voices.Anti Atlas bedient zich van een mix van lounge, ambient en triphop. Zelf zeggen ze beïnvloed te zijn door Mahler en This Mortal Coil. Die eerste hoor ik er niet aan af maar This mortal Coil kan ik wel plaatsen, hoewel zij wel een minder elektronisch geluid hadden en wat duisterder klonken. Op Between Voices staan acht nummers waarin gebruik is gemaakt van acht relatief onbekende vocalisten uit acht verschillende landen. En dat maakt een wereld van verschil in vergelijking met het instrumentale gedeelte. Het mooie is dat alle zangers en zangeressen hun teksten en zanglijnen zelf mochten bedenken.
Hoewel het instrumentale schijfje zeker zijn momenten heeft draait het toch vooral om de gezongen versies. Het eerste nummer ‘Wait for me’ is een mooi duet tussen de Duitse zangeres Trinah en de IJslandse zanger Kalli. Deze laatste meneer duikt ook op in het van een tegendraads jazz ritme voorziene ‘Dead moon on the rise’. Goede zanger overigens! Verder nog bijdragen van Gemma Hayes, Richard Walters, Helen Lawson, Yuki Chikudate en Kristin Fjellseth die in haar eigen taal (Noors) zingt. Het mooiste nummer is het door de Italiaan The Niro ingezongen ‘The travellers’. Zijn stem lijkt hier een beetje op Bono. Het nummer doet ook een beetje aan U2 denken ten tijde van The Unforgettable Fire (maar dan wel de rustige nummers van die cd).
Al met al best een lekkere cd. Niet alle nummers zijn even sterk maar ik denk dat liefhebbers van bijvoorbeeld Björk, This Mortal Coil of Dead Can Dance hier wel wat mee kunnen.
Correcto - CorrectoJe zou Correcto met een beetje goede wil een supergroep kunnen noemen, want...
Audrey Horne - Le Fol King, Ice Dale, Toschie Thomas, Herbrand en Kjetil komen uit het metalachtige...