2024-04-14
Of het te maken had met het vijftienjarige bestaan van Moussu T e lei Jovents is niet bekend, maar feit is dat Best Of À La Ciotat al vier jaar geleden werd uitgebracht. Het album bestaat uit zeventien tracks die je kunt terugvinden op de eerste zes albums van dit muzikale gezelschap onder leiding van Moussu Tatou. Het was de liefde voor hiphop en de Jamaicaanse reggae die de vrienden ooit deden besluiten om samen muziek te maken maar daar werden uiteindelijk alle invloeden aan toegevoegd die er in hun Zuid-Franse havenstadje kwamen aangespoeld en aangewaaid. Daarnaast sijpelde er als vanzelf blues- en binnenlandse volksmuziek-klanken binnen in het geluid van de band. Wanneer je in Marseille of directe omgeving bent opgegroeid is daar geen ontkomen aan en wanneer er zich bovendien een Braziliaanse percussionist in de groep bevindt is een interessante smeltkroes van stijlen al helemaal onvermijdelijk. Moussou T e lei Jovents oderscheiden zich bovendien door hun composities in de Occitaanse taal te schrijven en uit te voeren. Een oude taal, lees: géén dialect, die in grote delen van Zuid-Frankrijk nog te horen is maar met uitsterven bedreigd wordt en op deze manier blijft voortleven. Het gevolg hiervan is dat er een unieke en soms ook onnavolgbare samensmelting is ontstaan van voornamelijk akoestisch gespeelde muziek waarin chansons, jazz, Arabische klanken en mediterrane blues elkaar ontmoeten en waarin het verleden en heden bij elkaar komen.Zo wordt er met het opgewekte ‘À La Ciotat’ en ‘Mademoiselle Marseille’ uit 2005 terug gegrepen naar de tijd van de Marseilles Operettas, de tijd van de comedy revue shows en muziek uit de jaren dertig zoals die in Marseille overal te horen en beleven was. De nostalgische en akoestische muziek is met veel gevoel en duidelijk ook met veel plezier gespeeld en opgenomen. Hetzelfde geldt voor het in 2016 uitgebrachte materiaal van Navega waarop de blues- en country-invloeden overheersten en op een uitstekende wijze werden uitgewerkt. Zo bevat het elektrisch versterkte ‘Cosmopolida’ prachtige gitaarklanken met een ruw randje en is ‘Liseron’ sterke americana voorzien van slide-gitaar met Franstalige teksten.
Voor zomerse geluiden die doen verlangen naar de Caribische of Braziliaanse sfeer is ‘Artemis’ een absolute aanrader maar kun je ook terecht voor het akoestische funky ‘Embarcatz!’ waarop Tatou zijn teksten rap van tong doet gaan. Die veelzijdigheid is nu juist de kracht van deze frontman en zijn muzikanten en daarom is dit bescheiden overzicht een prima visitekaartje voor iedereen die deze geroutineerde gasten nog niet eerder heeft ontmoet.
Brìghde Chaimbeul - Carry Them With UsWanneer je niet heel erg bekend bent met de klanken van een Schotse doedelzak...
Les Hurlementes d'Leo - Luna De Papel Måneskin heeft veel goeds gedaan voor de rockmuziek gezongen in de eigen...