2023-12-04
Gari Grèu is in Frankrijk bekend als MC van onder andere Massilia Sound System, Oai Star, Le Musicodrome en Collectif 13. Dit zijn alle muziekcollectieven uit Marseille, waarbij rock & roll met af en toe een vleugje elektronica de boventoon voert. Net als bij zijn eerste uitstapje, Camarade Lézard [2012], heeft hij op zijn tweede soloalbum een eigen aanpak, waarbij hij een andere toon laat horen. Barka staat vol met vrolijke nummers, waar pop-rock gemengd met reggae kleur geeft aan teksten. Met een lach en een traan weet hij de multiculturele samenleving van zijn stad op te sommen. Gezien de titel , dat “dankjewel” betekent in Burkinabé, heeft hij het daar goed naar zijn zin.Na het zomerse gitaargetokkel op ‘Bois Sacré’ wordt die sfeer voortgezet met een tango op ‘Les Retrouvailles’. De accordeon en de akoestische gitaar doen je even denken aan vakanties aan de kust. Het geschreeuw en de brommertjes daar versterken die gedachten op het wat drukke ‘Merci De La Partager’. Als de accordeon even later weer van zich laat horen op ‘Nos Pieds’ komt de ongedwongen vakantiesfeer weer terug. Zoals ze in het Frans zingen: “Faites ce qu’il vous plait !/Il suffit d’ouvrir la porte/Le soleil nous escorte” (“Doe wat je wilt/Open gewoon de deur/de zon begeleidt ons“). De donkere ballade ‘Le Jardiner’ brengt je weer terug in de realiteit.
De drum op ‘Luttes D’Artiste’ leidt ons voorzichtig naar wat reggae-achtige klanken die later op ‘Comme Une Lionne’ terugkomen. Hier is het enkel een ukelele die hem begeleidt. Sally Nyolo onderbreekt hem, waarna het nummer zich voorzet totdat een solerende gitaar het geheel tot een einde brengt. Diezelfde elektrische gitaar heeft een bijrol op de langzame dans van ‘La Valse Des Valises, waar de accordeon en banjo elkaar weten te vinden. Met het gesproken ‘Yes Papillon’, wordt een vader-zoon gesprek gevoerd en weten ze wijsheden uit te wisselen, waarvan "Quand la terre tremble/Et bin y a que l'ivrogne qui marche droit” (“wanneer de aarde beeft, is er alleen de dronkaard die recht loopt") het meeste bijblijft. Titelnummer ‘Barka’ sluit het album af met minimalistische percussie en gitaar; het laat je enigszins koud achter.
Samen met goede bekenden Dj Kayalik, Blu, JaMin, en Tartar (e) weet Grèu een zomerse plaat af te leveren die gaandeweg aan sympathie groeit. Door de variëteit en de inbreng van traditionele instrumenten, zoals de banjo, ukelele en accordeon, blijf je geboeid luisteren. Dank je wel, Grèu!
Unknown Mortal Orchestra - 'V' Unknown Mortal Orchestra brengt na vijf jaar hun vijfde album uit met de...
Amber Arcades - Barefoot On Diamond Road Verandering van spijs doet eten is het motto van Annelotte de Graaf, oftewel...