2023-05-13
Soms kan een bekende omgeving in een andere setting voor inspiratie zorgen. Neem nu de Ierse singer-songwriter Sorcha Richardson, die besloot om achttien maanden bij haar grootouders te gaan wonen. Met een geïmproviseerde opstelling van synthesizer en gitaren schreef zij ‘Jackpot’, ‘Holiday’, ‘Good Intentions’ en ‘Starlight Lounge’ voor haar tweede album, Smiling Like An Idiot.Na een langdurig verblijf in de Verenigde Staten, waar ze studeerde en haar debuut opnam, keerde ze terug naar haar thuisland. Hier werd ze weer verliefd. De opvolger van First Time Bravery [2019] gaat over “falling in love with a person and a place, which in this case is Dublin, and how those two are interlinked”. Zij weet met onderkoelde humeur haar beide liefdes te beschrijven. Wat dacht je van “And you were spinning but I was standing still/If I tell you that I love you or would that be overkill?” op ‘Good Intentions’? Of “I’ve been making posters, trying to start a band, waiting on the weekend, there’s nothing for me here” op ‘Archie’?
Dankzij producer Alex Casnoff (Sparks, Dawes), die haar eerste album ook onder handen nam, is het muzikaal wederom sterk. De eerste vier nummers zijn vrolijk en upbeat. Zij volgen elkaar goed op en liggen mede hierdoor gemakkelijk in het gehoor. Opvallend is ‘Stalemate’ waar een korte, maar heftige uitbarsting gevolgd wordt door een stiltemoment, waarna het nummer als vanzelfsprekend verder gaat. Pas op het folky ‘525’ is er een echt rustig moment. Daardoor concentreer je je des te meer op de mooie tekstregels : “Time is moving kind of slow/But still the weeds and roses grow/And it’s okay if we don’t know our fate/…/Dublin city’s shutting down/…/We lay awake, your fingers laced in mine”.
Heel langzaam, zonder dat je het doorhebt, worden de nummers luider totdat het op 'Hard To Fake It’ tot een knallend einde komt. Daarnaast betrap je jezelf erop dat je na enkele luisterbeurten steeds meer mee gaat te zingen. De combinatie van fuzzy indierock met jaren tachtig synthpop werkt aanstekelijk; zeker met treffende teksten als “It’s a holiday, it’s just different with you” (‘Holiday’). Als je Richardson hoort lachen op afsluiter en titelnummer ‘Smiling Like An Idiot’, vindt je het spijtig dat het album ten einde is.
Gelet op de diversiteit die Richardson op Smiling Like An Idiot ter gehore brengt, zouden meer artiesten eens een langer bezoek aan de opa’s en oma’s mogen brengen. Het is een heerlijk album dat je altijd en overal kunt beluisteren en een glimlach op je gezicht tovert.
Ellen Arkbro & Johan Graden - I Get Along Without You Very WellMocht Radiohead nog naar een ideale openingsact zoeken, dan kunnen ze met het...
Camilla George - Ibio - Ibio Op het derde album weet Camilla George haar Afrikaanse wortels te...