2022-12-28
Diegenen die wel eens danslessen hebben gevolgd weten hoe een rumba klinkt. Het is echter niet alleen voor de oren; het gehele lichaam doet mee. Laat de heupen het meeste werk doen en houd je partner losjes vast om af en toe je armen uit te steken. Nou heeft Antoine ‘Tato’ Garcia zijn eigen kijk op deze dans. Hij haalt op de EP Rumbason zijn eigen versie aan, een moderne variant op de Catalaanse rumba. Deze is in de jaren zestig in de zigeunerwijken van Barcelona ontstaan, maar Tato heeft deze muziekstijl een eigen draai gegeven door flamenco en mediterrane jazz met een Cubaanse twist eraan toe te voegen. Hoe dat klinkt, hoor je op (hoe kan het ook anders) ‘La Rumba De Tato’. Het is een prachtig voorbeeld, waarbij alles uit de kast gehaald wordt. Naast zijn bronzen stem zijn er palmas (handgeklap), stampvoeten en jaleos (enthousiaste samenzang) met subliem gitaarwerk, waarbij meerder overgangen niet geschuwd worden. Wat een hoop plezier is hieraan te beleven! ‘Quiereme’ is al net zo goed. De gitaren vinden elkaar langzaamaan heel subtiel, waarna we onder het samenzingen van “Quiereme” nog worden vermaakt door een heerlijke gitaarsolo. De langzame nummers, ‘Mujer’ en ‘Dime’ gaan hem net zo goed af. Niet alleen de verschillende gitaartechnieken horen we hier, ook vrouwenzang en trompet voegen toe aan de veelzijdigheid van dit mini-album.
Daar laat Tato het niet bij. Hij heeft hiervoor het album El Mundo uitgebracht, dat nog beter klinkt. Samen met Joseph Garcia (gitaar), Emilio Poubill (percussie, zang), François Miniconi, (percussie), Guillaume Bouthier,( bas, contrabas) weet hij de Catalaanse rumba een nieuwe impuls te geven. Met name de nummers waar de Cubaanse Eliene Castillo Borrero op meezingt - de ballade ‘Los Ejes De Mi Caretta’ en het vrolijke ‘La Trova’ - vallen in de smaak. Ook hoe zij invalt op titeltrack ‘El Mundo’ doet de zorgen over onze wereld, waar Tato over zingt, even vergeten.
Door fluitist Juan Carlos Aracil uit te nodigen, krijgen de instrumentale ‘Nouno Pt. 1’ en ‘Nouno Pt. 2’ zowel een klassiek als een jazzy flamenco klank mee. Als Steeve Laffont zich bij hen voegt op ‘Kikasso’ wordt duidelijk dat Tato’s Rumbason een eigen identiteit opeist. Zelfs op het emotionele ‘Cantaré’, waar de percussie van Jaume Cata en de saxofoon van Manfred Kovacic magnifiek de zang begeleiden, hoor je zijn signatuur. Zo warm je elke koude winterdag op.
Matthew Bourne - Irrealis Matthew Bourne is een musicus die ervan houdt om zichzelf keer op keer uit...
Shirley Davis & The Silverbacks - Keep On Keepin' On Na tien seconden luisteren weet je al wat je te wachten staat. Een warm bad...