2020-11-30
De Eindhovense singer-songwriter Stijn Charpentier presenteerde We Willen Alles in een herbruikbare, duurzame koffiebeker. Deze doet bij ondergetekende nog altijd dienst, wanneer we onlangs heuse flessenpost, een bierflesje met daarin een brief, ontvangen. Niet het meest snelle communicatiemiddel, ter indicatie; de langst ronddobberende flessenpost, een jeneverfles van de Schiedamse stokerij Daniel Visser & Zonen (toch een leuk feitje wanneer je roots net als bij ondergetekende in Schiedam liggen), kwam in 2018 na 990 km in 132 jaar aan land in West-Australië. We dwalen af. Er zit dus wat tijd tussen de release van de EP Zo, Dat Moest Er Even Uit van Charpentier en het arriveren van zijn flessenpost. Aangezien Charpentier eerder al duidelijk aangaf veel waarden aan het klimaat en het milieu te hechten, besloot Charpentier deze EP niet fysiek uit te brengen. ”Er drijft tenslotte al genoeg plastic in de zee”. Daar is geen speld tussen te krijgen.Zo, Dat Moest Er Even Uit telt vijf Nederlandstalige teksten die muzikaal louter worden ondersteund door de akoestische gitaar. Hier en daar aangevuld met een tweede stem, fluiten en bierflesjes(!). ‘Breek De Gewoontes’ en ‘Net Als Jij´, waarin intolerantie, het migrantenvraagstuk en het niet voor elkaar en elkaars ideeën open willen staan, centraal staan, leggen het meeste gewicht in de schaal. Charpentier slaagt er beide keren in om met korte teksten de luisteraar een spiegel voor te houden. Er kleeft echter het risico aan dat de luisteraar afgelopen tijd al te vaak soortgelijke boodschappen heeft gehoord. Want laten we wel zijn, als alle media je met dergelijke boodschappen overspoelen, is de kans groot dat deze boodschap niet meer aankomt. En dat is jammer wanneer het doel van ´Breek De Gewoontes´ niet dwingend, maar eerder vragend klinkt. Je open stellen voor een ander kan geen kwaad, toch?
Minder gewichtig is opener ‘Zoveel Te Doen’, dat luchtig klinkt door het gefloten melodietje. Hoewel het vaak lijkt alsof we veel te drukke levens lijden, bekijkt Charpentier het van de positieve kant, want het is ook best fijn om lekker bezig te zijn. Ook ‘Huiskatdag’ is luchtig, en een goed antwoord op de opener. Druk zijn is leuk, maar het draait allemaal om balans, dus ”Neem een huiskatdag, een keer in de week een huiskatdag, doe vandaag even helemaal niks, op de bank met een lachend gezicht”. ‘Kleine Biertjes’ sluit de EP af met een geestige beschrijving van de welbekende route naar het zoveelste voornemen te stoppen met drinken.
Charpentier heeft een goed oog voor wat er om hem heen gebeurt. Dat weet hij kort en krachtig, alleen ‘Kleine Biertjes’ klokt boven de drie minuten, naar liedteksten te vertalen. De woorden zijn functioneel en daardoor wordt niet om de boodschap heen gedraaid. Daarnaast blijkt dat Charpentier in een vorig leven rapper was, want de vocalen houden het midden tussen zang en een rappe rapflow. Dit alles doet Zo, Dat Moest Er Even Uit over komen alsof het in een vlaag van inspiratie is ontstaan. Charpentier had geen betere titel kunnen kiezen.
Worlds Beyond - Symphony Of DawnSymfonische metal met een dame op de voorgrond, het is iets wat we nog steeds...
Subterranean Street Society - Twelve Steps Wat een entree! Een pakket vulde de Festivalinfo-brievenbus. Inhoud? Twelve...