RECENSIE: KNARS - From The Madhouse

Knars
recensie cijfer 2019-01-31 Nog niet eens zo lang geleden was de tienkoppige band Knarsetand een graag geziene liveact die met haar mix van ska, drum ‘n’ bass, gypsy, reggae en dubstep complete tenten en festivalterreinen op de kop zetten. De band rondom autodidact Martijn Holtslag, die als dichter, rapper en producer Knarsetand een onnavolgbare verschijning maakte, met een instrumentarium bestaande uit drums, gitaar, bas en contrabas, toetsen, keytar, luchtalarm en een eigen blazerssectie, blijkt naast eclectisch ook wispelturig van aard. Na debuutalbum My Escape en de opvolgende EP Fantasy, waarop nog meer exotische stijlen werden toegevoegd aan de toch al ruime mengeling van stijlen, gaat anno 2018 door onder een andere naam, en met een ander geluid.

Knars geeft in de persinfo aan dat het bandgeluid onder de noemer breakbeat punk valt en ook de samenstelling van de band is gewijzigd. Zo bestaat Knars uit zeven muzikanten die op het nieuwe album From The Madhouse pompende ‘90`s breakbeats, psychedelische soundscapes, hardstyle synths en felle blazersklanken combineert met nog fellere teksten. Dat betekent inderdaad dat de exotische klanken zo goed al verdwenen zijn. Al kun je het blazerswerk op opener ‘Bad Trip’ nog wel enigszins exotisch noemen. De opener laat geen twijfel over de intenties van de band. Met scherpe raps, schurende synths en opgefokte drum ‘n’ bass is het zaak om zo snel mogelijk al het breekbare materiaal om je heen even veilig op te bergen, want anders kun je na de 52 energieke minuten van het album flink puin ruimen.

Het geheel klinkt rauw, maar wel retestrak. Het staat buiten kijf dat dit energieke geweld het live uitermate goed zal doen. Mocht je niet van moshpits houden, dan doe je er goed aan om de eerste vijftien meter van het podium te vermijden. Tot zover komen tracks als ‘Fuckup’, inclusief een Wagneriaans blazersintermezzo, lekker opgefokt binnen, maar er dreigt ook iets wat je als muzikant liever niet hebt. Het is namelijk net alsof je naar werk van The Prodigy of Pendulum zit te luisteren. Dat beperkt zich niet alleen tot ‘Fuckup’, maar beslaat een groot deel van het album. Zo kunnen ‘She Twisted’, ‘Numb It Down’, ‘Blood Out My Mind’, ‘Push It To The Limit’, I`m Not Gonna Get Out’ en ‘Psycho Let’s Go’ zo van eerdere albums van de eerdergenoemde namen kunnen komen, of zwaar gebaseerd zijn op werk van die acts. Al scheelt het bij ‘Psycho Let`s Go’ dat de zang van Kelly Thijssen er een eigen twist aan geeft.

Toch zijn er momenten dat Knars dit probleem doorbreekt. Zo is ‘No Tengo Dinero’ een fijne outsider die meer naar de voorloper van Knars neigt. Ook ‘Delirious’, dat een veel lager tempo hanteert, valt op met zijn laidback beats en softere synthgeluiden. Deze uitstapjes werken afwisselend. Eigenlijk maakt Knars hier op From The Madhouse te weinig gebruik van. Dat maakt het ‘eerste’ album van Knars een lekker agressieve plaat die live zeker zijn effect zal hebben, maar tegelijk te weinig afwisseling en eigen smoel bezit om echt te overtuigen.
Recensent:Ruud de Zwart Artiest:KNARS Label:Eigen Beheer
Cover Björn van der Doelen - Eerwaarde Vader Zegen Mij Want Ik Heb Gezondigd

Björn van der Doelen - Eerwaarde Vader Zegen Mij Want Ik Heb GezondigdEr was een tijd dat je bij Björn van der Doelen dacht aan de ijverig,...

Cover Razorlight - Olympus Sleeping

Razorlight - Olympus Sleeping Ken je dat? Je bivakkeert de hele dag in het voorste vak bij een groot...

ZOEKEN IN CD-RECENSIES

 

OF SELECTEER OP GENRE, ARTIEST, LABEL, RECENSENT