LA Symphony

Ondanks de grote hoeveelheid aan bands is het L.A Symphony de afgelopen jaren gelukt stand te houden in de muziekwereld. Met een eigen stijl van hiphop met een vleugje klassiek wist het respect te verdienen van talloze critici en fans.

Op 18 november 2003 bracht de groep het nieuwe album 'The end is now' uit. Het album is een combinatie van gevatte rijmende teksten, een stevige beat en een opvallende 'feelgood'-vibratie a la L.A. Symphony.

'Het album geeft een universeel hiphopgevoel,' legt Flynn uit. 'We zijn gewoon ons zelf. Geestig en levendig. We proberen echt een goede tijd te hebben met het maken van onze muziek en de door dingen niet te serieus nemen.'

Inderdaad, terwijl het nieuwe album potentie heeft een commercieel succes te worden, blijft de groep nog steeds bij zijn oorspronkelijke 'roots'.

Het is niet altijd zo soepel verlopen met de band. In 1999 gaf the Symphony zijn eerste album uit. Ondanks de plaatselijke distributie van het album, merkten opmerkelijk veel mensen de groep op. Eén van hen was Steve Taylor van Squint Entertainment, een grote platenmaatschappij. Squint was in die tijd opzoek naar een toegankelijk en aanstekelijk hiphopnummer. L.A. Symphony was precies wat de platenmaatschappij zocht!

Squint Entertainment kreeg interne problemen en kreeg het album dat L.A Symphony produceerde nooit het daglicht te zien. vier jaar duurde het voordat de band na deze teleurstelling weer een album op de markt bracht. In 2002 gaven ze bijna geruisloos 'The Baloney EP' uit.

Nu is de band weer helemaal terug. Met meer fans en meer muziek dan ooit tevoren is de Sympfony klaar om het podium weer te betreden met 'The End Is Now'. Het belangrijkste nummer 'Gonna Be Alright' van de cd heeft al dwepende recensies ontvangen van menig radio station en criticus en is onderweg naar de top van de Amerikaanse hitparades.