Playground Fire

Kort na zijn geboorte werd Lee John Gigolo verlaten door ouders. Ze lieten hem een mondharp na.
Al snel werd hij geadopteerd door Willem Vreeke, die een grote passie had voor koffie. Willem heeft een zoon, Koffie, en zodoende zijn Lee John Gigolo en Koffie samen opgegroeid. In principe hadden de twee een hele normale en onbezorgde jeugd. Met als enige bijzonderheid: waar hun vriendjes werden opgevoed met melk, dronken de ‘broertjes’ Vreeke melk in de koffie. Dat werd hun dus al met de paplepel ingegoten.
Op vijf (Koffie) en zes (LJG) jarige leeftijd ontmoeten de jongetjes Lucky Lou (zes) op een van de koffieplantages van Willem in Amerika. Hij introduceerde muziek in hun jonge leventjes. Vanaf dat moment werd alles anders. Lucky Lou was opgegroeid met het harde werken en de klaagliederen (blues) op de plantages.
Eenmaal terug in Nederland konden de twee Lucky Lou, maar vooral zijn muziek niet meer uit hun hoofd krijgen. Na veel gezeur mocht Lucky Lou van Willem overkomen naar Nederland. Waar voor de drie jongens een glansrijke toekomst lag in de muziek. Ze gingen naar dezelfde school, vielen op dezelfde meisjes in de klas, maar maakten vooral veel muziek samen. Op de middelbare school richtte ze de schoolband ‘Coffeeshop’ op. Waarmee ze vooral psychedelische blues maakten.
Na een ruzie over Rosie, naar hun mening het mooiste meisje van de klas, viel deze band uit elkaar. Op hun negentiende kwamen ze opnieuw bij elkaar. Ditmaal was de muziek serieuzer en daar moest natuurlijk ook een indrukwekende naam aan hangen. PlayGround Fire was geboren.
Sinds januari 2007 zijn de mannen aan het knallen. En inmiddels is deze rock ’n rolltrein niet meer te stoppen. De mondharp van Lee John Gigolo is later nooit meer teruggevonden.