VERSLAG: Chilly Gonzales - 15/12 - People's Place

VERSLAG: Jurre Anema  

Chilly Gonzales

Chilly Gonzales, geboren als Jason Beck, heeft inmiddels ruim een decennium aan albums en optredens achter zich liggen. Gevarieerde albums waarop Gonzales zich bezig hield met rap, elektronica of klassieke muziek, al dan niet gecombineerd. Daarnaast produceerde hij voor Feist (onder andere "Limit To Your Love") en werkte hij samen met Peaches, Jamie Lidell en Drake. Hij maakte een film, werd wereldrecordhouder piano spelen (ruim 27 uur achter elkaar) en vergaarde roem door een intense pianostrijd tegen Andrew WK. Afgelopen herfst kwam Solo Piano II uit, een album waardoor hij veel vergeleken wordt met klassieke pianist Erik Satie.

Vanavond is Gonzales, gekleed in badjas, in People's Place voor twee (!) optredens. Stipt op tijd start de Canadees en zodra hij de toetsen aanraakt is het Amsterdamse publiek gefocust. Hij begint met stukken van zijn laatste album en waar die nummers op de plaat dan wel aangenaam klinken, voor een concert zijn het toch ietwat lege arrangementen. Daarom krijgen we uitgebreidere versies te horen waarin Gonzales het uiterste uit de nummers haalt.

Het publiek is een belangrijk onderdeel van de show vanavond. Een enkele keer moeten de toehoorders de maat neuriën, andere keren worden luisteraars het podium op geroepen. Deze vrijwilligers hoeven slechts een simpel deuntje te spelen, daaromheen bouwt de pianovirtuoos een volledig nummer. Tijdens één van deze lessen vertelde Gonzales over zijn enige ‘hit’, “Never Stop”, welke dankzij een Apple-commercial bekend werd. “Dat nummer bestaat uit slechts drie noten, maar dat maakt niet uit. Het gaat er niet om wat jullie of ik vinden”, zo grapte hij,”het gaat om wat Steve Jobs vindt.”

Eigenlijk kon Gonzales niets zeggen zonder de lachers niet op zijn hand te hebben. Zijn intermezzo’s, waarin hij stukjes muziekgeschiedenis en boeiende anekdotes met ons deelde, waren ontzettend amusant en zijn raps waren treffend en scherp. Gonzales speelt dan ook niet alleen met de piano, hij speelt met het publiek. Zo betreedt hij gedeeltes van het instrument waar menig muzikant zich niet durft te begeven. Dit komt niet altijd ten goede van de muziek, maar laat wel zien wat Gonzales in zijn mars heeft. En dat is veel, heel veel. Zo wordt ook elke poging van verdwaalde Jan-Smitfans om mee te klappen direct afgekapt door Gonzales' ingewikkelde ritmes en daagt hij zichzelf uit door vrolijke muziek in mineur te spelen of de toetsen op ongekende snelheid te laten bewegen.

Eerdergenoemde hit “Never Stop” blijft dan achterwege, wel komt Gonzales terug voor een toegift in de vorm van het repetitieve en verslavende “Knights Moves”. Het riedeltje blijft l(o)open als een trap van Escher. Maar in tegenstelling tot die schilder laat deze kunstenaar het wel eindigen. Na een groots applaus verlaat Gonzales het podium met een voldane glimlach. Want al ziet Gonzales de piano toch echt als een zwart-witinstrument, het was hij die kleur gaf aan de avond.

 

MUSE - 17/12 - ZIGGO DOMEIn september kwam het nieuwe album '2nd Law' in de winkels. Het Britse trio...

GREGORY PAGE - 15/12 - LANTARENVENSTER Gregory Page is terug in LantarenVenster om zijn nieuwe album 'Shine, Shine,...