VERSLAG: Anathema - 14/10 - Effenaar

Anathema - 14/10 - Effenaar

Sinds het ontstaan van Anathema heeft de band een hele ontwikkeling doorstaan. Naast de vele bandwisselingen is de muziekstijl ontwikkelt van doommetal via experimentele rock (met Pink Floyd trekjes) tot alternatieve rock. Vanavond staan ze in de grote zaal van de Effenaar om hun laatste plaat We’re Here Because We’re Here te promoten.

We krijgen maar liefst twee support acts voorgeschoteld, als eerste is er de Noorse singer-songwriter Petter Carlsen waarna de uitstekend spelende band Long Distance Calling volgde. Het was dus even wachten maar eindelijk is het dan toch tijd voor Anathema. Iedereen wordt blij met de mededeling dat ze beginnen met het oudere werk en daarna beloven ze het nieuwe album volledig te spelen. Op de voorgrond zien we drie mannen, het zijn de broers Cavanagh, allen gewapend met een gitaar. Iets wat afgezonderd zitten de drummer en de toetsenist.

Ze beginnen met een hele lading oude nummers van het album ‘Judgement’ uit 1999 en spelen deze vlekkeloos. Ook van het album ‘A Natural Disaster’ vuren ze een lading prachtige experimentele rock de zaal in. Het zijn voornamelijk stevige alternatieve rock nummers met huilende gitaren. En ondanks de leeftijd van deze nummers blijven ze hun kracht behouden. Wanneer we bij het tweede deel van de show zijn aangekomen wordt het nieuwe album ten gehore gebracht. Het begint met twee energieke nummers waarvan het uptempo ‘Summer Night Horizon’ tot de betere van het album behoren. Daarna spelen ze iets rustige nummers en opvallend is de zuivere zang van Vincent Cavanagh. Aan het einde gaat het weer iets sneller met het mooie ‘Get Off, Get Out’ en bij ‘Hindsight’ laten ze horen dat ze ook zonder zang mooie muziek kunnen maken waarbij we in atmosferische sferen worden mee genomen. Ook zingt zangeres Lee Douglas enkele nummers mee, wat zorgt voor een frisse toevoeging aan het geheel.

De band geeft heeft de zaal in ruim twee uur gehypnotiseerd met een spannende, avontuurlijke show. Opvallend zijn de spanningsopbouwende nummers, het zuivere zangwerk en een muzikale show zonder poespas of franjes. Het laatste album heeft genoeg potentie om bekend te worden bij een groter publiek, want dat verdienen ze wel.