RECENSIE: Lilian Hak - Lust Guns & Dust

Cover Lilian Hak - Lust Guns & Dust
recensie cijfer 2013-02-20 Zo’n tweeënhalf jaar geleden bracht Lilian Hak het album Old Powder New Guns uit. Voor dit album had ze zich laten inspireren door de muziek uit klassieke Hollywoodfilms en ook op haar nieuwe album vormen soundtracks de inspiratie. Voor Lust Guns & Dust dompelde Hak zich onder in de soundtracks van spaghettiwesterns, voornamelijk van de grootmeester in dit genre: Ennio Morricone. Hak goot deze sound in de vorm van popliedjes.

Omdat de gitaar een belangrijke rol speelt in de muziek van spaghettiwesterns, componeerde Hak deze keer vooral op de gitaar en niet, zoals voor het vorige album, op de piano. En we horen dus ook veel gitaren. Naast spaghettiwesterns vormden ook de surfgitaar van Dick Dale en de vroege muziek van Tom Waits een belangrijke inspiratie voor Lust Guns & Dust.

Hak werkte op Lust Guns & Dust samen met een aantal bekende Nederlandse muzikanten. Zo horen we onder andere Odilo Girod (Copark) en Maurits Westerik (Gem). Ook werkte ze samen met de Belgische zanger Ozark Henry. Zijn naam staat zelfs op de hoes vermeld, terwijl hij toch maar aan twee nummers meewerkt.

Lust Guns & Dust opent met het uptempo ‘Seven Miles’, dat inderdaad zo onder een scène uit een spaghettiwestern zou kunnen. Tijdens het luisteren zie je voor je geestesoog een cowboy op zijn paard over de prairie galopperen. Het langzame ‘You Kept Me Waiting’ past dan weer beter bij een slotscène waarin diezelfde cowboy rustig de zonsondergang tegemoet rijdt. In deze song bespeelt Fay Lovsky zowel de theremin als de mondharp en vooral dit laatste instrument geeft de song echt een woestijn-feel mee.

Aan ‘This Place Is Burning’ schreef Ozark Henry mee en hij levert ook een vocale bijdrage. Muzikaal gezien wijkt deze song wat af van de rest van Lust Guns & Dust door het veelvuldige gebruik van samples en loops. De andere song met Ozark Henry, ‘Hold On The Fire‘, is een rustige, traditionele ballad.

‘Man With Two Faces’ heeft een beetje een jaren ’80 feel. De zang van Hak doet hier namelijk wel wat aan Madonna denken en het percussieve gitaarspel en de handclaps lijken in de verte wel wat op die in George Michaels ‘Faith’.

Lilian Hak weet op Lust Guns & Dust de sound van spaghettiwesterns knap neer te zetten en er tevens een eigen draai aan te geven. Het belangrijkste manco is echter dat het nergens echt heel spannend wordt. Daardoor kabbelt het album een beetje voort, zonder echte hoogtepunten.
Recensent:Eric Rijlaarsdam Artiest:Lilian Hak Label:Bertus
Cover Aestrid - Box

Aestrid - BoxIn 2011 bracht Aestrid het veelbelovende debuut The Echo Resistance uit....

Cover Talk Talk - Natural History 1982-1988

Talk Talk - Natural History 1982-1988 Talk Talk was één van de leukere bands van de jaren ’80. Met de synthpop op...

ZOEKEN IN CD-RECENSIES

 

OF SELECTEER OP GENRE, ARTIEST, LABEL, RECENSENT