2010-11-05
Knowledge Reigns Supreme Over nearly everyone –of gewoonweg KRS-One- is niet aan zijn proefstuk toe. Sinds 1993 bezaait hij de straten van The Bronx, New York met zijn belerende woorden, iets wat hem al verscheidene prijzen opleverde. Voor zijn recentste album Meta-historical werden de beats verzorgd door True Master, die de ware hiphop fans kennen als één van de jongens uit het productieteam van Wu-Tang Clan. Na de knepen van het vak geleerd te hebben van Wu-Tang producer RZA, mocht hij enkele tracks maken voor de Clan en de afzonderlijke projecten van de leden. Nu waagt hij zich voor het eerst aan de productie van een volledig album.We hebben het met andere woorden niet over de minsten, maar levert dat ook vuurwerk op? Tot onze verbazing moeten we concluderen dat dit hier zelden het geval is. In enkele tracks hoor je vaag de gloriejaren van Wu-Tang doorschemeren, maar al te vaak slaat de verveling toe. Het grote probleem met dit album is dat negen van de twintig nummers skits zijn. Deze tussenstukjes (die KRS-One naar eigen goeddunken opvult met allerlei pseudofilosofische praatjes over het ontstaan van de hiphop) kunnen de variatie en de flow van een album bevorderen, maar hebben hier hetzelfde effect als een skippende naald op een platenspeler. Elk van de negen skits heeft hetzelfde achtergronddeuntje en is slecht opgenomen in de mix. Vaak worden de nummers uitgefade en begint het hele verhaal terug van nul. Wanneer je door nummers als ‘Murda Ya’ of ‘Knowledge Reigns Supreme’ eindelijk in de rapmuziek gezogen wordt, zorgt één van deze irritante praatjes wel voor een lastig intermezzo. Verder is ook niet ieder nummer even uitdagend. De beats van True Master zijn soms iets te monotoon doordat hij meestal maar één loopje gebruikt per track, terwijl KRS-One steeds The Teacha en The Philosopha wil spelen. Dat dit twee pseudoniemen van hem zijn mag niet verbazen wanneer je hem hoort preken, maar meer dan wat toogfilosofie van the hood (luister bijvoorbeeld naar de tekst van ‘Palm and Fist’) hebben we toch niet gehoord. Het weinige aantal gastartiesten (cf. RZA in ‘1-2, Here’s what we gonna do’ en Cappadonna in ‘Street Rhymer’) zorgt er ook voor dat we weinig meerwaarde krijgen op dat vlak.
Deze twee heren zijn dus net niet gebuisd, om het even in het jargon van KRS-One te formuleren. Het album zal even snel weer vergeten zijn als dat het er gekomen is, wat eigenlijk wel een spijtige zaak is wanneer je weet dat beide jongens toch meer in hun mars hebben.
New Killer Stars - Crash Their Parties and Rob Their Houses New Star Killers maakte hun debuut met de Hebrew Matthew EP. Met een mix...
Bart van der Lee - Between Tall Pine Trees (Sadness & Thunder) Between Tall Pine Trees Sadness & Thunder is het tweede album van Bart...