Mansell

Mansell is ontstaan uit de restanten van Halfaday. Na jaren werd de opgebouwde ervaring in het in hoog tempo vooral veel nummers maken afgedaan en zijn de heren teruggekeerd naar het ambacht van het afgewogen schrijvend en schavend laten ontstaan van composities. Hierin staat de dynamiek van het ‘liedje’ voorop. Een ambacht waar enkele van de heren jaren eerder als lid van Wishing Tree al eens een gooi naar hadden gedaan. Mansell maakt popmuziek. En rock. Soms herrie. Soms niet.

Invloeden zijn talrijk en liggen ver uit elkaar. Ieder van de bandleden brengt zijn eigen voorkeuren mee naar de band en die zijn zeer divers. Als geheel vallen een aantal van de grotere namen uit het clucircuit eind negentiger jaren, begin van deze eeuw waarschijnlijk wel terug te vinden in de muziek van Mansell. Denk daarbij aan acts/artiesten als Mark Lanegan, Mark Eitzel, Yo La Tengo of Build to Spill, maar bijvoorbeeld ook Afghan Whigs, Dinosaur jr, Buffalo Tom of de Foo Fighters. Zonder al te veel op 1 van bovengenoemden te lijken, overigens.

Kenmerkend voor het geluid van Mansell zijn de vocalen van zanger Bert Volmer. Mansell gebruikt de spanning tussen ritmesectie, beide gitaren en de zang om tot een volwaardig geluid te komen. Daarbij speelt het instrumentarium doorgaans een ondersteunende rol ten opzichte van de zang.

Na kort als een trio te hebben geopereerd is de band aangevuld met Douwe Oppewal (o.a. Riff Randell, Stiffs, Cheating Hearts) op gitaar en backing vocals.

Titelloze eerste CD ontstaat in een periode waarin de ‘circle of live’ een hoofdrol speelt: van sommige dingen moet afscheid worden genomen en andere ervaringen dienen zich juist voor een eerste keer aan. Het leven dat eindigt en tegelijk doorgaat.

Mansell is: Henk Drent, Bert Volmer, Bert Zengerink en Douwe Oppewal.