VERSLAG: Danny Vera - 13/10 - Ziggo Dome

Danny Vera, 13 oktober 2023 in de Ziggo Dome

Als je Humberto hebt gekeken afgelopen week, wist je dat Christian Lopez het voorprogramma ging verzorgen van Danny Vera.
En dat deed hij, alleen met zijn gitaar. Americana met een Southern twist. Ik denk wel dat met een band erbij het geheel net wat meer binnen was gekomen bij het publiek.
Danny deed vooraf nog een poging door ongezien een microfoon te pakken en aan het publiek aandacht te vragen bij Lopez, maar dat liep uiteindelijk op niets uit. Jammer want Lopez is er eentje om in de gaten te houden en iemand die uiteindelijk ook zelf de Ziggo kan vullen.

Sinds 2009 ben ik bekend met de muziek van Danny Vera. Hij kreeg toen zijn nieuwe album Pink Flamingo uitgereikt op Film by the Sea door niemand minder dan Johan Derksen, fan van het eerste uur. Toen kreeg ik een zwak voor zijn muziek en ben ik Vera blijven volgen.
Waar het vorig jaar groots en meeslepend begon was het dit jaar een aangename verrassing dat Danny Vera anders had gekozen. Vera begon met een kleine bezetting zijn concert in zijn eigen nachtclub DNA en dat pakte goed uit. Er kwam een aangename sfeer, het publiek deinde mee op de gespeelde deuntjes en zijn liedjes kwamen in een ander daglicht te staan. Ik waande me in de plaatselijke kroeg en had het niet door dat er bijna 17000 mensen om me heen stonden. Het geluid was vergeleken met vorig jaar een verademing. Alles was beter op elkaar afgestemd. Behalve misschien even het licht maar dat werd snel opgelost.

Maar dan, na een liedje of 7, viel bij Hold on to let go letterlijk het doek en stond zijn Big Band in vol ornaat weer te shinen. Een nachtclub in Las Vegas volgens Vera, ik dacht eerder aan een nachtclub in New York of zelfs misschien wel Radio City Music Hall, waar hij zeker niet zal misstaan. In zijn rode pak was hij ook vanuit achter in de zaal goed te volgen op het podium, gelukkig ging na het kleine begin het grote scherm aan waardoor het voor iedereen mogelijk was die heerlijke kop van Vera te kunnen bekijken en te kunnen genieten van zijn plezier tijdens het concert. Rustige nummers werden afgewisseld met Rock ‘n’ Roll en oud met nieuw.
Snow in April moest ook gezongen worden na een voorwoord van ‘wereldverbeteraar’ Vera. Een nummer dat helaas ook nu weer erg actueel is.

En toen kwam ook Jacqueline Govaert van Krezip op het podium. Na hun hit Make it a memory deden ze ook nog een June Carter en Johnny Cash met het nummer Jackson en dat kwam lekker binnen bij iedereen. Van mij mogen zij vaker een lied samen uitbrengen. Die stemmen klinken heerlijk samen, ze weten elkaar goed te vinden in de muziek en hun vriendschap klinkt door.
Fred de trompetist werd ook weer in het zonnetje gezet met zijn John Travolta moves, Vera’s achtergrondzangeressen schitterden weer, de strijkers waren weer een welkome aanvulling, kortom een feest met Danny Vera in de hoofdrol die donders goed weet niet zonder de bijrollen naast hem te kunnen.

Uiteraard kwam ook Roller Coaster voorbij, en zonder dit prachtige lied tekort willen doen, is mij het plezier dat Danny Vera en zijn band met elkaar hebben voornamelijk bijgebleven. Dit weten over te brengen naar het publiek is niet voor iedereen weggelegd maar Vera windt iedereen om zijn vinger. Kortom: Een geslaagde avond in nachtclub DNA van Danny Vera!