VERSLAG: Beth Hart - 26/11 - Ziggo Dome

A WHOLE LOTTA HART.

Een moeilijke taak voor John Oates om de zaal op te warmen voor een hele speciale dame. Out of touch kreeg het uiteindelijk voor elkaar om de mensen mee te trekken maar je kunt merken dat het maar om een iemand gaat.

De bandleden betreden het podium en direct klinkt er een enorm applaus.
De eerste klanken van ‘Tell her you belong to me’ beginnen en de zaal begon te stomen. Lopend door de zaal begeleid met een aantal veiligheidsmensen weet Beth Hart uiteindelijk het podium te bereiken. Ze krijgt de hele zaal gelijk mee. Ook When the Levee Breaks van haar Tribute to Led Zeppelin album mag niet ontbreken.

Meerdere malen verontschuldigt ze zich dat haar stem wat last heeft van een verkoudheid maar daar is in het begin van de show weinig van te merken. Het publiek is uiterst vergevingsgezind en zingt regelmatig uit volle borst mee. Uiteraard ontbreken de vele F€£¢ en andere woorden van gelijke strekking niet. Maar zonder zou het geen Beth Hart concert zijn. De dankbaarheid naar haar publiek van Hart spat ervan af. De schare fans in Nederland is sinds haar laatste concert in Nederland in 2018 alleen maar gegroeid.

Hart nam iedereen mee op een muzikale reis. Haar grote hit Bang bang boom boom, naar het gelijknamige album, krijgt een Jamaicaans sausje en dat valt in zeer goede aarde. De drummer Bill Ransom heeft de hele tijd een glimlach rond zijn gezicht. Het samenspel tussen de drummer en bassist Tom Lilly is een plaatje waarmee gitarist John Nichols alle kanten op kan. De interactie met haar band is fantastisch om te zien. Door de lange samenwerking zijn zij heel goed op elkaar ingespeeld en deelt Hart graag het applaus met hen. Ze praat weinig, in tegenstelling tot eerdere optredens en laat vooral de muziek spreken.

Hart gaat helemaal uit haar plaat bij de uptempo nummers, geeft zich helemaal over aan haar piano bij de rustigere nummers en het gevoelige Thankful raakt een diepe snaar bij haarzelf en iedereen in de zaal.

John Oates is niet alleen voor het voorprogramma mee gekomen, hij mag ook een moppie meespelen en zingen met You make my dreams. De band speelt akoestisch mee en dat klinkt intiem en vertrouwd.
Dan gebeurt waar Hart bang voor was. Haar stem begeeft het en vol verdriet kondigt ze aan dat het niet meer gaat. Omarmt door haar gitarist verlaat ze vol tranen het podium en wordt ze opgevangen door haar man in de coulissen. Dit in tegenstelling tot het laatste concert in Nederland toen ze bijna van het podium gedragen moest worden om boetes te voorkomen.

Het publiek is ontdaan maar de liefde van het publiek is er niet minder om. Dat hierdoor de encore met Whole lotta love niet doorgaat, vindt iedereen logisch en iedereen wenst haar beterschap.
Hart heeft alles gegeven en het publiek heeft dat met alle liefde omarmt.