VERSLAG: Hembree - 24/10 - Cinetol

Hembree - 24/10 - Cinetol

Het leek de laatste weken alsof de kaartverkoop zeer moeizaam ging voor Hembree en op het oorspronkelijke aanvangstijdstip blijkt dat inderdaad zo te zijn. In de kleine Cinetol in de Amsterdamse Pijp staan slechts twee dozijn mensen. Gelukkig voor de band (en andere aanwezigen) begint het optreden een kwartier later pas en is de zaal inmiddels een stuk beter gevuld. Vol is het zeker niet, maar er zijn genoeg mensen aanwezig om de zaal niet leeg te lijken. Daar lijkt de band al tevreden mee voor hun debuut in Europa.

De weg hiernaartoe was lang voor Hembree. Ontstaan uit de overblijfselen van een eerder opgedoekte band begon het als een moderne Americana-band in Kansas City, Verenigde Staten. Inmiddels is alleen de meerstemmige zang overgebleven van dat geluid, zijn de gitaren elektrisch en zijn synthesizers toegevoegd - een hedendaagse indierockband. 'Holy Water' werd gebruikt in een Apple-reclame, ze werden gezien als een van de hoogtepunten van SXSW 2018 in Austin en mochten het voorprogramma van Elvis Costello verzorgen. Toch bleef de bekendheid grotendeels beperkt tot eigen stad, daarbuiten is de faam een stuk minder.

Des te bijzonderder dat ze Atlantische Oceaan hebben overgestoken om voor enkele tientallen Amsterdammers te komen optreden. Vanaf concertopener en nieuwe single 'Continents' is het publiek ze daar dankbaar voor. Sterke opbouw, slimme hooks en grootse refreinen: het nummer vat het geluid van de band precies samen. Ondanks dat het publiek niet goed bekend is met de muziek - ten dele omdat er nummers van het onuitgebrachte debuutalbum worden gespeeld - wordt het positief ontvangen.

De eerste helft van het optreden is dan ook een droomopening. Er zit geen slecht nummer tussen en de uitvoeringen zijn meer dan uitstekend. 'Had It All' is hierbij het slagroom op de taart. Plagend wordt de intro verlengd, de pianomelodie klinkt scherp, de samenzang en pauze halverwege zijn onderdeel van de perfecte opbouw en het refrein is gemaakt om in het donker over volle festivalweides te schallen.

De tweede helft verloopt echter moeizamer. Het geluid laat het bij vlagen afweten en dat leidt logischerwijs af van de muziek. Daarnaast klinkt het op sommige momenten wat rommelig terwijl het grootste deel van het optreden juist erg strak was. 'Found' is vrij onopvallend en de opvolgende korte medley-mashup is overbodig. Desalniettemin is het duidelijk dat ze een aantal jaar ervaring hebben in deze formatie. Ze weten wanneer ze moeten pauzeren, wanneer ze moeten praten, wanneer ze het publiek moeten bedanken en wanneer ze simpelweg door moeten spelen. De afwisseling en balans in lengte van nummers is bedachtzaam. Enkele nummers worden langer uitgesponnen en op andere momenten wordt het compact gehouden zodat het smaakt naar meer.

Het einde van 'Can't Run Forever' is kort maar krachtig terwijl afsluiter 'Holy Water' bewijst waarom het hun grootste hit is. Het nummer wordt fel gespeeld en zanger Isaac Flynn imponeert met het wijde bereik van zijn stem. Het is een perfecte concertafsluiter en dat er nog een compleet inwisselbaar nummer als toegift wordt gespeeld vergeven en vergeten we snel. Het is het allereerste optreden in Europa van een band die alles in zich heeft om een Grote Band te worden - over tien jaar kunnen de aanwezigen trots vertellen dat ze er toen al bij waren.