VERSLAG: Ry Cooder - 08/10 - Koninklijk theater Carré

Ry Cooder

Op de tickets voor het optreden van Ry Cooder in Carré staat groots vermeld: Ry Cooder featuring The Hamiltones. Ry Cooder is elke muziekliefhebber bekend. Dit is voor The Hamiltones niet het geval. Enig nazoekwerk leert dat het gaat om een zangtrio. Een zangtrio – zo blijkt vanavond – dat lijkt weggelopen bij hiphopband The Roots, maar zich net zo goed thuis voelt bij de blues en gospel.

Dat laatste is de reden waarom ze bij Ry Cooder op het podium staan. De gitarist is een man met vele gezichten. De ene muziekliefhebber zal hem kennen vanwege het fantastische slidegitaar op enkele albums van de Rolling Stones. De ander als producer van de Buena Vista Social Club en weer een ander van de meer dan prima solo albums, waarbij de gospel van cd Bop Till You Drop erg succesvol was. Zoonlief Joachim Cooder schetst als voorprogramma weer een ander beeld van de inmiddels 72 jarige gitarist. Hij vertelt over de man als groot liefhebber van de protest- en folkmuziek en hoe de banjo thuis altijd klonk. Het was ook zoon Joachim die Ry na enkele politieke albums weer op het spoor van de gospel plaatste. Het dit jaar verschenen, prachtige The Prodigal Son is het resultaat.

Het zijn allemaal beelden die Ry Cooder vanavond laat samenkomen met de fantastische Hamiltones als vocale ondersteuning voor het snufje gospel. De avond wordt geopend met de blues. Saxofonist Sam Gendel speelt een dreigende toon. Cooder vult aan met zijn slidegitaar. Muziek dat zo onder een mooie western geplaatst kan worden. De gospelteksten van ‘Nobody’s Fault But Mine’ bouwen de sfeer verder af. Voor het volgende nummer komen The Hamiltones en de rest van de band erbij voor een potje stevige rock ’n roll. Gendel pakt een grote baritonsaxofoon en stuwt met dit bakbeest het nummer gelijk naar het eerste hoogtepunt.

Daarna valt er niet meer te ontkomen aan de hoogtepunten. Van elk stukje Ry Cooder komt er een glimp voorbij met de gospel- en bluesmuziek als rode draad. Keer op keer weten The Hamiltones te verbazen met hun fraaie samenzang. Vooral als het in hoog tempo tegen het doorleefde geluid van Cooder ingaat, maar ook met zacht geneurie op de achtergrond. Ry Cooder maakt indruk als hij terugkeert naar zijn grote liefde; de protestsong. Woody Guthrie nummer ‘Vigilante Man’ wordt opgedragen aan de doodgeschoten tiener Trayvon Martin. Hij speelt het intiem en in de breekbaarheid raakt de tekst je nog meer. Tijdens ‘Jesus & Woody’ horen we een geestig verhaal van beide heren in de hemel.

Er is geen enkele sprake van breekbaarheid als de gehele band lekker swingt. Cooder zelf zegt halverwege het optreden even aan de zuurstof te moeten. Afgaande op het enthousiasme en de energie die hij in zijn muziek stopt zou je dat niet zeggen. Met een fantastische band speelt Ry Cooder vanavond een concert om nooit te vergeten. Ry Cooder speelt energiek. De saxofoon van Sam Gendel lijkt op de filmachtige momenten van Ry Cooder zo te plukken uit ‘Paris, Texas’ om later op de achtergrond het geluid van een zwervende gitaarsolo te spelen en met de grote bariton in de hand rock ’n roll. Bijvoorbeeld tijdens ‘Straight Street’ waar na een sfeervolle introductie de hele band los gaat met swingende gospel in de stijl van The Staple Singers.

Het samenspel tussen de zuivere stemmen van The Hamiltones, de jankende slidegitaar plus krachtige zang van Ry Cooder en de stuwende saxofoon van Sam zijn van een zeldzame klasse. Ry Cooder speelt een bescheiden rol en trekt op de juiste momenten alle aandacht naar zich toe. Juist dat maakt dat het Ry Cooder is die daarmee als hoofdartiest overtuigt. Hij duwt de band soepel in de richting die hij wenst. Zo sluit hij af als ondersteunende artiest bij – de ook door Cooder opgenomen - The Invincibles cover ‘I Can’t Win’. Het draait grotendeels om The Hamiltones. De slidegitaar van Ry Cooder jankt en één solo is genoeg om zijn faam als gitarist te onderstrepen. Het is de funk van deze drie zangers dat maakt dat iedereen bovenop de stoelen klimt. Wie niet beter weet zou denken dat Carré gekomen is voor een avond met The Hamiltones feauring Ry Cooder. Ry Cooder geniet en zwaait nog een keer in de rondte. Wat een klasse!