VERSLAG: Enter Shikari - 8/10 - Tivoli

Enter Shikari - 8/10 - Tivoli

Enter Shikari speelt zich in Nederland meer en meer in de kijker. Via Nijmegen en Rotterdam kwam ze uiteindelijk in juni in de Melkweg terecht. De kleine zaal weliswaar. Vermoedelijk heeft de band op Lowlands een hoop nieuwe fans weten te verwerven. Het concert van vanavond moest namelijk verplaatst worden naar de grotere locatie aan de Oudegracht en het concert is bovendien stijf uitverkocht.

Al tijdens de twee voorprogramma’s geeft en publiek, dat dan al in grote getale aanwezig is, er blijk van er zin in te hebben. Malkhovic en het Britse Lostalone kunnen rekenen op enthousiasme. Wanneer het publiek even voor negenen de eerste glimp opvangt van de bandleden, barst er een oorverdovend gejuich los en wordt de toch al broeierige Tivoli een ware snelkookpan van emoties.

Enter Shikari heeft de gave om zich tijdens hun talloze concerten te presenteren alsof zij speciaal voor het die ene show in het land zijn en het concert een eenmalige traktatie voor het aanwezige publiek is. Des te knapper wanneer je je realiseert dat de band al ruim twee jaar op pad is en de concerten vaak krek eender zijn.

Wanneer de intro ‘Stand Your Ground’ door de Tivoli schalt, rennen de bandleden als gekooide dieren over het podium. Ook de muren worden zijn niet veilig. Zowel gitarist als bassist schieten van links naar rechts. Als ‘Enter Shikari’ ingezet wordt slaat de vlam dan ook in de pan. Vanzelfsprekend wordt het publiek ook al snel uitgenodigd om te komen stagediven. Het liefst met z’n vijftigen tegelijk, aldus de zanger. Voor de gelegenheid staat er zelfs een trampoline klaar! Die wordt overigens met het oog op de veiligheid van het publiek snel weer weggehaald. Ook zorgt de beveiliging ervoor dat het stagediven niet zulke vormen aanneemt zoals afgelopen zomer in Amsterdam, toen de show stilgelegd moest worden. Zoals gezegd, de set is opnieuw dezelfde. Dat wil zeggen dat nagenoeg alle albumtracks voorbij komen. Van ‘Mothership’ tot ‘Labyrinth’ en ‘Anything can Happen’ tot ‘No Sssweat’.

Tussendoor is het tijd voor 'rave’s'. Op een gegeven moment duikt de drummer het publiek in om daar flink mee te raven. Eenmaal terug op het podium ziet de beveiliging hem aan voor een nukkige stagediver die het podium niet af wil. Wanneer de beste man zijn fout realiseert kan hij er eigenlijk wel om lachen. Diezelfde drummer is overigens niet te beroerd om ook de speakertoren naast het podium te beklimmen om verder te feesten.

En dan opeens een rustpunt. In tegenstelling tot hun eerdere clubshows in Nederland wordt het nummer ‘Adieu’ gespeeld. En ook deze wordt uit volle borst meegezongen natuurlijk. Ander opvallend feit is dat het Utrechtse publiek twee 'human pyramids' weet te produceren. De toegift is er in de vorm van opnieuw een rave, gevolgd door ‘Sorry You’re Not a Winner’. Zowel band als publiek maken het nummer tot het absolute hoogtepunt van de show. De echte afsluiter van de set is ‘OK, Time for Plan B’, waar voor de gelegenheid nog even een extra bruut einde aan vast wordt geplakt.

Zodoende kan er niets anders vastgesteld worden dan dat de band opnieuw haar reputatie waar maakt en andermaal het deed voorkomen alsof zij speciaal in het land waren voor de show in Tivoli. Gesteund door het publiek, dat de band op haar beurt verder opzweepte, was het een wervelende show in een kolkend Tivoli. Maar goed dat buiten een hoop ouders met auto’s staan te wachten om die uitgeputte kids terug naar huis te brengen.