VERSLAG: Placebo - 15/06 - TivoliVredenburg

Placebo - 15/06 - TivoliVredenburg

Net iets na achten komt frontman Brian Molko al het podium opgelopen. Plagend poseert hij voor het publiek met de mobiele telefoons en roept op nu nog foto's te maken. Vervolgens komt er een relaas over het mobiele telefoongebruik tijdens concerten van vele bezoekers. Molko wil graag dat er tijdens de show gekeken en geluisterd wordt en dat er niet gecommuniceerd wordt door naar schermpjes te turen. De nu al volle zaal joelt eensgezind. Vervolgens komt er het serieuze verhaal van vanavond. Het belooft geen standaard show te worden maar een benefietconcert voor kansarme kinderen in Bangkok. Er wordt dan ook na dit verhaal een video vertoont op de schermen achteraan het podium. Na de video komt er een matig applaus en een kwartier later staat de band al op het podium.

Ooit begonnen als een trio staat Placebo vandaag de dag met maar liefst zeven man op het podium. Soms is het alleen niet duidelijk waarom. Op een gegeven moment staan er drie keyboards op het podium waarvan vast lid van de band Olsdal als enige achter de toetsen zit. Vervolgens staat de charmante Fiona Brice er voor paal bij. Ieder nummer wordt er van instrument gewisseld door één of meerdere muzikanten. Het zijn dit soort momenten die zorgen voor een rommelig geheel, terwijl als de band eenmaal speelt je weet beet te pakken tot de laatste seconden.

Het is dan ook een genot om Placebo in een redelijk kleine zaal te zien wat de Ronda voor ze is. Het enthousiasme om een band van dit formaat nog eens van zo dichtbij te zien maakt duidelijk wat extra's los bij het publiek, maar ook de band lijkt deze kleinere setting te bevalling. Ieder nummer is weer een feest der herkenning voor iedere luisteraar uit de zero's. Every You Every Me, Special K, The Bitter End, de tienerproblemen lijken definitief voorbij en ieder nummer wordt op een volwassen manier neergezet. De vroeger zo schuchtere Molko durft oogcontact te maken met het publiek, slingert al wuivend zijn teksten het publiek in.

Laatste nummer Infra-Red mond uit in een door Molko en Olsdal gecreëerde muur van uitgerekte gitaareffecten. Placebo voelt zich op zijn gemak in de Ronda en na twintig jaar tiener treurnis lijkt Molko alle deprimerende gedachten beter van zich af te kunnen zetten. Over twintig jaar komt er misschien nog eens een brede glimlach van het gezicht af. Tot die tijd zullen de fans met een brede grijns terug denken aan een prachtige show waarbij ze letterlijk dichter tot hun tieneridool zijn gekomen.