VERSLAG: The Blackout - 12/10 - Melkweg

VERSLAG: Nina de Koning  

The Blackout - 12/10 - Melkweg (Oude Zaal)

The Blackout, de altijd goed geheumerde post-hardcore band uit Wales, is na een lange tijd weer in Nederland. De groep bestaande uit zangers Sean Smith en Gavin Butler, gitaristen Matthew en James Davies, basgitarist Rhys Lewis en drummer Gareth Lawrence, kreeg bekendheid met het nummer ‘It’s High Tide, Baby’, dat een duet is met oud-Lostprophets zanger Ian Watkins. Ook gooiden zij hoge ogen met het album The Best In Town, dat daar opvolgde. Nu is het zesde album van de band Start The Party uit en hebben ze Red Jumpsuit Apparatus als voorprogramma meegenomen om precies dat te gaan doen wat met de titel geïnitieerd wordt. Dus alle feesthoedjes mee en richting de Oude Zaal van de Melkweg!

Als The Blackout het podium op komt stormt Sean gelijk het publiek in. Zijn microfoonstandaard zet hij bij de geluidsman. Als de eerste akkoorden van ‘I’m A Riot? You’re A Fucking Riot’ de zaal vullen barst het feest los. Sean Smith en wat hongerige fans (de zaal is helaas niet uitverkocht) beginnen een moshpit. Na een gefaalde poging van de blonde zanger, tot op het balkon klimmen, gooit hij zichzelf toch maar weer terug op de vloer om verder te dansen met het publiek. Hoewel in het begin de meeste bezoekers toch wat afwachtend staan te kijken begint nummer voor nummer het publiek steeds lossere heupen te krijgen. Dat Sean zelf als een ware dancing queen schaamteloos zijn heupen beweegt werkt daarin wel mee. Het is haast niet ondenkbaar dat de band dertig blikjes Red Bull achterover heeft gegooid, want de energie waarmee ze het publiek te lijf gaan is van een onnavolgbare mate. Na vijf liedjes staat het publiek dan ook te hijgen en te puffen en is een enkeling nog maar in staat om heen en weer te springen.

Dat de Welshmen over humor beschikken is al een tijdje duidelijk, maar ook dit keer weten ze het publiek te entertainen. Zo stellen ze – na het vragen ‘wie het niet naar zijn/haar zin heeft’ – een jury van één jongen aan die als enige zijn hand op steekt. "Do I need to give you a blowjob? How else do you think we’ve come this far? It’s obviously not the quality of our music." grapt Sean, wel zichtbaar iets té bereid om de beurt ook echt te geven. Uiteindelijk gebeurt dit niet en gaan ze verder met de muziek. Pop-achtige songs zoals ‘Top of the World’ en ‘Radio’ worden afgewisseld met iets harder werk als ‘Children of the Night’ en ‘The Fire’. Het maakt het publiek allang niet meer uit. Langzaam maar zeker zijn ze allen al in de handpalm van de band terecht gekomen, die daar zichtbaar van lijkt te genieten.

Alhoewel de zaal maar voor een goede 55% gevuld is, maakt The Blackout er tóch een onvergetelijke twee uur(!) van. Het enige dat rest is een honger naar meer, meer en meer… En een drang om door de knieën te zakken en te smeken om een volgend concert.

 

DE JEUGD VAN TEGENWOORDIG - 13/10 - PARADISO'Ja, natúúrlijk', de Jeugd van Tegenwoordig flikt het hem gewoon. Drie keer...

HAND OF MERCY - 11/10 - TIVOLI De Impericon Never Say Die! Tour brengt voor de zevende keer een aantal...