VERSLAG: Lucky Fonz III - 13/10 - P60

Lucky Fonz III

Het is Donderdag 13 oktober als Lucky Fonz III het laatste optreden van de clubtour met zijn band ‘de Felle Kleuren’ speelt. De jonge Otto Wichers heeft alweer vier albums uit, waarvan zijn laatste ‘Hoe Je Honing Maakt’ alleen maar Nederlandstalige chansons bevat. Naast het maken van mooie liedjes heeft Wichers ook nog de tijd gevonden om soms even langs te komen bij De Wereld Draait Door en gaat hij na deze clubtour op tour in Europa. Allemaal heel spannend, maar voordat we Wichers aan het buitenland gaan verliezen, moeten hij en zijn band nog de P60 zien plat te spelen.

De show van Lucky Fonz III wordt geopend door Case Mayfield. Gitaartechnisch en qua stem is alles vrijwel perfect, maar daardoor doet het ook nogal saai aan. Alles is zo perfect mogelijk gedaan dat het leggen van gevoel in de nummers even wordt vergeten en hierdoor blijft het, ongeveer 35 mensen tellende, publiek er maar een beetje bij staan. Als Mayfield het laatste nummer aankondigt komen er weer wat meer mensen de zaal ingestroomd.

Het eerste nummer dat Lucky Fonz III en zijn band inzetten is ‘Boris’. De kracht van Wichers, en dat is vanavond ook weer te zien, is humor. De Nijmegenaar begint na het nummer ook gelijk met wat grapjes om het ijs te breken. Dit werkt en hij krijgt het publiek mee. Ondertussen komen er steeds meer mensen de zaal binnen en begint de zaal voller te raken. Tijdens ‘Wat ik zou zeggen als het kon‘ bezingt iedereen dan ook de ode aan Lucky’s oma alsof ze haar allemaal persoonlijk hebben gekend. Aan de grootte van de glimlach, die bijna standaard de mond van Lucky siert, te zien, heeft hij het erg naar zijn zin. Dan zet hij ‘Hou Je Nog Van Mij?’ in en vraagt hij of het publiek mee wilt zingen. Natuurlijk willen zij dat en terwijl drie kwart van de zaal meezingt, staan er ook nog wat mensen te lachen om de zinnen in het liedje. Het is duidelijk dat nog niet iedereen zo bekend is met Lucky’s repertoire en dus niet weet dat veel van zijn teksten onzin lijken, maar daaronder een diepere melancholische betekenis schuilt.

Als de show ergens halverwege is komt er een akoestisch gedeelte en brengt dat tot uiting wat voor een muzikaliteit de zanger bezit. Behalve met een schattig gezicht gitaarspelen kan de beste man een bereik waar je ‘U’ tegen zegt op een zuivere manier hanteren en blaast daar meteen alle commentaar op het ‘vals zingen’ waar Wichers zich aan zou vuilmaken van de tafel. Bij ‘Op de Grond’, een nummer dat niet op het album staat, is het een beetje rumoerig. De zanger zingt over zijn oma en over hoe het was om afscheid van haar te nemen. In het begin lacht het publiek nog heel hard om de tekst, maar hoe meer het nummer vordert hoe serieuzer het wordt. Uiteindelijk wordt het publiek muisstil. “Ga niet in de grond”, zingt Wichers over zijn oma en de woorden raken het publiek gevoelsmatig heel erg. Helaas wordt dit gevoel niet lang vastgehouden, want na het nummer voeren de grappen en de grollen opnieuw de boventoon en is het entertainment gehalte weer groot. Humor is leuk, maar je moet het niet de serieuzere kant van de muziek laten overschaduwen.

Na een dikke twee uur spelen is Wichers bij de toegift aangekomen. Er is gekozen voor het nummer ‘Mickey’ van het debuutalbum ‘Lucky Fonz III’. Het liedje komt als toegift totaal tot zijn recht aangezien het nog even laat zien waar zijn kracht ligt: in zijn teksten. Helaas is het nu wel al bijna middernacht en moeten veel mensen het veld al ruimen in verband met openbaar vervoer. Dat zorgt ervoor dat er uiteindelijk net zoveel mensen overblijven als het aantal waar de avond mee begonnen is. Dit mag de pret niet drukken en na ‘Mickey’ blijft Wichers nog hangen om te signeren. Missie geslaagd.